Twee weken geen contact met mijn kinderen
Twee weken geen contact met mijn kinderen
Ruim een half jaar geleden zijn Anton en ik uit elkaar gegaan. Het werkte al tijdens mijn zwangerschap niet meer tussen ons. We hadden (en hebben) continu irritaties aan elkaar en hebben – hoe mogelijk ook – besloten uit elkaar te gaan. We wonen in dezelfde stad, best dicht bij elkaar en we doen de zorg over de kinderen in principe fifty fifty. In praktijk werkt dat niet altijd even goed, want zeker de jongste wil niet altijd naar papa toe, dus soms blijft hij wat langer bij mij of gaat hij helemaal niet.
Nu heeft Anton ook een nieuwe vriendin, een stuk jonger dan dat hij is (en dan ik ben). Volgens mij komt ze dag en nacht daar over de vloer. We hebben geen afspraken gemaakt over het hebben van een nieuwe partner en ik vind dat Anton in principe zijn eigen keuzes mag maken hoe hij bepaalde dingen aanpakt. Alleen nu die troela die ongeveer zelf nog luiers draagt daar altijd thuis zit, heb ik er een ander gevoel bij en zeker nu ze volgende week twee weken met MIJN kindjes met vakantie gaan. Dat hij zou gaan, dat wist ik, maar dat die troela mee zou gaan, dat wist ik echt niet.
Toen ik daar wat van zei ging het mis. Hij was enorm beledigd en vond dat ik hem moest vertrouwen en dat hij zelf mag weten wat hij in zijn privé leven doet. Vanuit zijn irritatie zei hij ook dat hij zou laten weten als ze veilig zijn aangekomen, maar dat hij verder geen behoefte voelt om contact met mij te hebben, alleen als het echt nodig is. Dat betekent dus dat ik mijn lieve kindjes twee weken niet zie, maar ook niet spreek en geen idee heb of het goed met ze gaat. Is zijn vriendin lief voor ze of is ze alleen maar met zichzelf en Anton bezig. Letten ze wel goed op bij het zwembad en smeren ze de kindjes wel goed in. En wat als ze mama missen?
Ik heb nu al een steen in mijn buik en vraag me af hoe ik die weken ga doorkomen. Misschien een vakantie met vriendinnen boeken…
