Hij stopte met ademen na de bevalling
Hij stopte met ademen na de bevalling
Hier wil ik even mijn verhaal vertellen. Niet om jullie bang te maken, maar ik wil het graag even kwijt. Drie weken geleden begonnen mijn weeën. Ik was 41 weken zwanger en er klaar voor om mijn kindje in m’n armen te houden. Mijn vriend en ik hadden besloten om thuis te bevallen en dat leek in het begin goed te gaan. Totdat de pijn veel en veel te heftig werd, hebben we besloten (samen met de verloskundige) om naar het ziekenhuis te gaan en een ruggenprik te vragen. Ze had al gebeld en er was plek. Als een gek zijn we naar het ziekenhuis gereden en als ik aan die rit terug denk, voel ik de pijn weer helemaal opkomen.
Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik een ruggenprik en de pijn nam af. Eindelijk mocht ik persen. Bij het persen lukte het niet en na een poosje proberen, hebben ze hem met een pomp eruit gehaald. Hij kwam eruit en huilde, maar toen ineens stopte hij met ademhalen. Hij werd helemaal blauw. Wat er toen gebeurde leek geen realiteit. Hij werd weg gehaald en ik voelde de paniek. De kinderarts kwam binnen en ik dacht echt dat hij me ging vertellen dat Reinier niet meer zou leven. Gelukkig was dat niet zo, maar hij had ook geen goed nieuws. Ze maakten zich enorme zorgen over Reinier en ze willen hem verder onderzoeken.
Hij moest met een ambulance naar een ander ziekenhuis worden vervoerd. Ik moest mijn spullen pakken en we gingen erachter aan. Daar ligt hij nu al weken. En ze vertrouwen het nog steeds niet. Hij wordt non stop in de gaten gehouden en soms lijkt hij weer te gaan stoppen met ademen, maar dan herpakt hij zichzelf weer. We maken ons zoveel zorgen en bidden voor een goede afloop. Bidden jullie mee?
Irene
