Het persoonlijke verhaal van Madeleine over haar zwangerschap
Het persoonlijke verhaal van Madeleine over haar zwangerschap
Hier ben ik dan (hoe spannend ook), Madeleine Wever.
Ik was 20/21 jaar en totaal niet van de relaties en zeker geen kinderen. Mensen die kinderen namen/kregen vond ik maar raar, hoezo zou je willen bevallen? Ik snapte daar echt niks van. Relaties hoefde ik ook niet daar was ik toch na een paar maanden klaar mee en ik vond een scharrel een prima alternatief. Tsja… ik hoor je denken wat moet ze dan hier. Nou was het zo dat ik samen met mijn moeder naast een toch wel hele leuke buurman woonde en waarvoor ik dan ooit nog wel mijn mening zou willen bijschaven. En laat het nou net zo zijn dat hij graag kinderen wilde… elke kans heb ik benut om het idee bij hem te ontkrachten (lees huilende kinderen plus een opmerking met leuk he!). Ja dus… hij bleef het leuk vinden. Mijn kans op een relatie met hem had ik al overboord gegooid door onze verschillende wensen en er was toch wel iets van een leeftijdsverschil. Tot de zomer.. lekker samen BBQ’en en zonnen in zijn tuin daar wij geen tuin hebben. Al snel werd het gezellig en zagen alle vrienden wel dat we gek op elkaar waren wat volgens ons overigens onzin was. We gingen samen naar de nachtmarkt en daar sloeg de vonk over. Om jullie een hoop details te besparen later op de week bleef ik slapen en ben ik nooit meer weggegaan. Kinderen kwamen ter sprake, maar ja ik had mijn mening al klaar en werd dus ook geaccepteerd. Op een bepaald moment wist ik het bij deze man blijf ik de rest van mijn leven en wilde ik ooit toch wel graag een schattig baby’tje. Nou neem dan maar is de stap om het te doen, stoppen met de pil ik vond het veeeel te spannend. Totdat ik last van mijn borst kreeg hiervoor heb ik meerdere onderzoeken gehad, thank god was het niks. Wel werd er geadviseerd te stoppen met de pil en kijk hoe het gaat. In mijn hoofd klopte het oké ik stop, ben van de pijn af en zwanger worden ging toch niet zo snel als ik alle verhalen mocht geloven. Ik 22 en hij 40, wat je hem overigens niet zou geven. Daar gingen we dan naar Zuid Afrika op vakantie ik was een maand gestopt met de pil en zou in de vakantie mijn periode hebben, daar had ik geen zin in en vond het een goed idee dat ik weer voor ‘eventjes’ met de pil begon. Dit werkte top want ik kreeg geen periode hoera! Op een avond kreeg ik ontzettend pijn in mijn lies volgens mijn theorie zouden het krampen zijn omdat mijn lijf in de war was jaja… mijn man en moeder geloofde er geen zak van en vonden dat ik toch even naar de dokter moest. Maandagochtend met goede moed naar de huisarts want ja het was toch niks, totdat haar idee uitgesproken werd: buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Daar zat ik dan, net te horen gekregen dat ik zwanger was en het waarschijnlijk niet goed zat. Mijn man heb ik maar geappt dat hij op dit moment papa werd maar niks zeker was, op naar het ziekenhuis met moeders, die had ik maar ingelicht aangezien ik niet alleen mocht. Tsja.. daar had ik graag een ander moment van gemaakt. Gelukkig na lang wachten en een mooie echo was toch alles goed en was ik dus al bijna 2 maanden in verwachting. Ik had geen emotie meer, kon niet meer lachen of huilen dit was een echte rollercoaster geweest. Ondertussen lande het idee dat we papa en mama zouden worden. I.v.m. een baby op komst en we graag alles geregeld hebben zijn we ook een geregistreerd partnerschap aangegaan. en hier zijn we dan 22 weken en wachtend op de komst van onze lieve baby boy!
Liefs!x
