Gezinsuitbreiding
Gezinsuitbreiding
We hebben er een kindje bij! Weer een jongetje, Bennie heet hij. En we zijn heel gelukkig en blij met hem.
Familieberaad
We zijn bij de beslissing over nog een extra kind erbij niet over één nacht ijs gegaan. Er is veel over nagedacht en er is heel wat familieberaad geweest. Met z’n vijven rond de tafel, iedereen mocht zijn zegje doen. Moeten we het wel of niet willen? Waar doen we verstandig aan? Wie draagt de zorg? Hoe zal dit schepseltje eruit moeten komen te zien? Aan welke eisen moet het voldoen? Kunnen wij aan de verantwoordelijkheden voldoen?
Keuzes, keuzes…
Uiteindelijk is het Bennie geworden. Bennie is een konijn, type Franse hangoor.
Hoe we tot de keuze voor ons Franse Hangoor zijn gekomen? Want er zijn natuurlijk heel wat beesten over de tong gegaan…
Een hond. Maar die laat grote drollen die in zakjes opgeraapt moeten worden, en mama heeft smetvrees. En een hond moet uitgelaten worden, wat de kinderen juist de grootste pré vinden, maar iedereen weet dat als het schijtweer is (wat in Nederland best regelmatig voorkomt) het niet de kinderen zijn die twee keer per dag de regen zullen trotseren. En als ik moe ben en eindelijk mijn bed ruik, wil ik niet eerst nog een wandeling moeten maken.
Een kat. Had gekund, alleen wij hebben er gewoon niet zo veel mee. Ik word altijd een beetje naar van zo’n poes die tergend langzaam rondjes rondom je been draait.
Schildpadden, die hebben we gehad. Super beesten, alleen die hoognodige exotische verzorging is voor ons iets te hoog gegrepen.
Een papegaai: heel gezellig dat kletsen, maar niet als je wilt dat hij gewoon zijn snavel houdt, zoals ‘s nachts.
Kippen: ik keek al uit naar de verse eitjes in de morgen, maar bij de buurman overleven ze ook maar een paar maanden omdat ze hoog scoren op het menu van de buurtvos en overvliegende roofvogels, en dat leek me dan weer zo bruut voor de kinderen.
Goudvis. Check. Hebben we al. En dat gekke beest leeft al 5 jaar, kan bijna het Guinness Book of World Records in met zijn leeftijd.
Het ideale kind
Het is dus een konijn geworden, Bennie de Bunny. Formaat kleine hond, zodat de kinderen ermee kunnen wandelen wanneer ze willen en niet omdat het móet. En we zijn allemaal dol op hem. Zelfs mijn man is al een beetje van hem gaan houden.
Bennie is makkelijk in de verzorging, heeft een hoog knuffelgehalte, maakt geen lawaai en was binnen twee weken zindelijk. Het ideale kind dus.
Als de kinderen niet oppassen, ruilen we ze straks alle drie nog in voor Franse hangoren…
En nu maar hopen dat onderstaand artikel ook geldt voor gezinsuitbreiding in de vorm van een konijn…
Hoe meer kinderen, des te minder snel je als moeder oud wordt!
