De zeven schoonheden
Vanzelfsprekend is jullie kindje het mooiste van de wereld. Sowieso de allerliefste! Laat daar geen twijfel over bestaan.
Maar er bestaat ook nog zoiets als de zeven schoonheden. In de 17e eeuw samengesteld door de altijd stijlvolle en stijlgevoelige Fransen, die een duidelijk beeld hadden van klassieke schoonheidskenmerken van een gezicht voor de Westerse maatschappij. Benieuwd naar deze zeven schoonheidskenmerken?
- Kuiltjes in de wangen, zeker als ze tevoorschijn komen bij een brede lach: schattig en oh zo onschuldig.
- Donker haar en blauwe ogen of blond haar en bruine ogen: omdat deze combinaties nou eenmaal niet heel vaak voorkomen.
- Lang, gekrulde, volle wimpers: gelukkig is bijna alle kindjes gegeven (waar die wimpers met de jaren naartoe lijken te verdwijnen is ons ook een raadsel).
- Amandelvormige ogen.
- Schoonheidsvlek (ofwel een moedervlekje) in het gezicht, liefst zo’n plekje boven de lip.
- Sproetjes (hoewel de eigenaar van de sproetjes zelf er vaak niet altijd even gelukkig mee is).
- Bleke huid.
Maar nou zijn dit de zeven schoonheden naar Franse maatstaven hè… In andere landen of werelddelen of onder mannen en vrouwen leven vaak weer andere (of extra) schoonheidsidealen.
Zoals bijvoorbeeld:
- In Italië hebben grote neuzen behoorlijk wat aantrekkingskracht, want dat staat voor een sterke persoonlijkheid.
- In Afrika houden ze wel van wat vollere mensen; dat is een teken van welvaart.
- Mannen vinden vaak vrouwen met rode haren woest aantrekkelijk.
- In de modellenwereld wordt een spleetje tussen de tanden als een schoonheidskenmerk gezien.
- Wij persoonlijk vinden dat volle lippen ook nog wel in het rijtje opgenomen had mogen worden, die misstaan geen enkel mens; man, vrouw, jong en oud.
- En het allerbelangrijkste schoonheidsideaal: een goed karakter natuurlijk.
Fijn zo’n lijstje vol, want zo voldoet uiteindelijk iedereen wel aan één van de 7 (8,9,10 en meer) schoonheidsidealen.
Reageer op artikel:
De zeven schoonheden
