Marieke Uit het dagboek van Louise 31 jul 2017

Deel 6: Papa’s en mama’s eerste uitje(s) zonder jou

Louise is 30 jaar, woont en werkt in Amsterdam, en is al 100 jaar samen met haar jeugdliefde Frits. Na de bevalling van haar zoontje Diederik besloot zij een dagboek bij te houden waarin ze alle leuke, verwonderlijke, verbazingwekkende, gekke, grappige, minder leuke, maar in ieder geval memorabele momenten opschrijft. Een kijkje in het leven van een moeder en haar eerstgeborene…

Deel 6: Papa’s en mama’s eerste uitje(s) zonder jou

3 december 2016

Vandaag gaan papa en ik voor het eerst sinds jouw geboorte naar een feestje. Huwelijk van Hanneke en Joris. Zonder jou. Oma komt oppassen. En laat jij nou net vandaag je dag niet hebben. Je moet zo hard huilen dat ik er bijna van moet meehuilen. Maar we weten dat je in goede handen bent en met de 2 pagina’s lange instructielijst die ik heb opgesteld voor oma en een lijst met alle (nood)nummer, voor het geval dat, kan het eigenlijk niet fout gaan met jullie.

Uiteraard hebben we oma de hele avond door gestalked met telefoontjes en appjes…

16 december 2016

Vandaag zijn we voor je eerste prikje naar het consultatiebureau geweest. De prik zelf doorsta je als een held (beter dan je moeder in ieder geval, die er met tranen in haar ogen bij stond te kijken). Maar zoals de arts al had voorspeld kreeg je na 3 uur goed pijn, of je de klok erop gelijk gezet had. Hoogste tijd voor je eerste zetpilletje dan maar.

22 december 2016

Omdat ik vanavond kerstdiner heb met mijn werk heeft papa zijn allereerste avond alleen met jou. Je hebt het overleefd.

Week 9: knuistjes ontdekt!

Je begint nu echt je knuistjes te ontdekken. Je balt je vuist en brengt hem langzaam naar je neus, onderwijl telkens scheler kijkend. Vervolgens probeer je je knuistje aan te vallen en op te eten (met alle appetijtelijke geluiden die daarbij horen).

9 januari 2017: kennismaking bij de crèche

Vandaag gaan we kennismaken bij de crèche. Daar zal je straks naartoe gaan wanneer mijn zwangerschapsverlof erop zit en ik weer moet werken. Jij zal in groepje Romantiek komen. Bij juffrouw Kadija en Leonie, hele lieve juffen die je allemaal willen vasthouden. Ik zie alleen maar lachende en blije gezichtjes, dus dat is een goed teken en stelt me (enigszins) gerust.

Eenmaal thuis wil ik je luier verschonen en heb je ineens een luier van een heel ander merk aan??!! Even ben ik bang dat ik een verkeerd kindje mee naar huis heb genomen, maar ik ben je volgens mij helemaal niet uit het oog verloren!? Maar gelukkig, lang leve je dimpeltje, die ik zie zitten. En natuurlijk is er ook maar een zo’n knapperd als jij… het bewijs dat jij onze Diederik bent. Het kan haast niet anders dan dat ze je in een onbewaakt moment verschoond hebben op de crèche.