Eindigt jouw sprintje, nies of sprong op de trampo ook met een plasje in je broek?
Ruim een derde van de vrouwen raakt tijdens of na de zwangerschap (licht) incontinent. Hiermee bedoelen we: ze verliezen – ongewenst uiteraard – kleine beetjes plas bij bijvoorbeeld niezen, hard lachen, trampoline springen, dansen, joggen of tijdens seks. Niet leuk.
Hoe ontstaat zwangerschapsincontinentie?
De oorzaak van deze stomme zwangerschapskwaal is bijna altijd de bekkenbodem. Dit zijn de spieren en het weefsel onder in de buik, waarop de onderste organen liggen. Dankzij deze spieren kunnen we onze plas en ontlasting inhouden. Alleen tijdens de zwangerschap is dat nog niet altijd zo eenvoudig omdat vrouwen dan een hormoon aanmaken dat de spieren slapper maakt. Dit gebeurt om ruimte te maken voor de baby.
Daar bovenop, wanneer de baarmoeder en baby groter worden, neemt de druk op de bekkenbodem nog meer toe, met als gevolg nog meer verlies van urine.
Laten we die Tena Lady in hemelsnaam zo lang mogelijk laten voor wat het is. In dit geval – zo veel is duidelijk – is voorkomen beter dan genezen.
Maar hoe?
Wil jij na de zwangerschap de dansvloer niet vroegtijdig moeten verlaten of niet alleen nog maar kunnen niezen met je benen over elkaar gekruisd, dan hebben wij dé tip.
Hang een paar Post-its op plekken die je elke dag tegenkomt, zoals de spiegel, autoradio, de wasmachine of wc, en zet hier een uitroepteken op. Elke keer als je dit briefje ziet, train je je bekkenbodemspieren. Belangrijke noot: hier kun je niet vroeg genoeg mee beginnen. Dus ook al ben je nog maar net zwanger, maak het dan nu maar alvast onderdeel van je dagroutine.
Hoe werkt het?
Span de spieren aan die je ook gebruikt wanneer je je plas moet ophouden en denk dan tegelijkertijd dat er een briefje tussen je billen zit die je op die plek moet houden. Als je de juiste spieren niet kunt vinden, probeer dan tijdens het plassen een keer te stoppen (om het uit te proberen hoor! Niet iedere plas-sessie, want dan heb je straks weer te maken met blaasproblemen van heel andere orde).
Uit/in en dat vijf keer (de hoeveelheid oefeningen kun je natuurlijk naarmate de tijd verstrijkt opbouwen) en ook minimaal 5 keer per dag (ook op te bouwen, mocht je er echt plezier in krijgen).
Het kost je per keer hooguit dertig seconden. Zo gepiept dus, maar o, wat zal je blij zijn als incontinentie jou bespaard blijft.
En heel belangrijk, zorg ervoor dat je op de juiste manier plast. Dat wil zeggen:
- neem rustig de tijd voor een plas,
- niet persen,
- maar zorg er wel voor dat ook de laatste druppel de kans krijgt om de blaas uit te komen,
- en zit goed rechtop met je bekken een beetje naar voren gekanteld.
Tot slot: mocht er dan toch een keer een ‘ongelukje’ gebeuren, troost je dan met de gedachte dat het ook de besten wel eens overkomt ☺
NB: In de meeste gevallen zal zwangerschapsincontinentie uiteindelijk vanzelf weer overgaan. Maar, mocht dat bij jou niet het geval zijn, neem dan vooral contact op met je huisarts. Want er is altijd, al is het met wat kunst- en vliegwerk, wat aan te doen!
Gouden tips voor prille moeders.
