Mijn zoon en ik kregen koorts door de ruggenprik
Mijn zoon en ik kregen koorts door de ruggenprik
Zwanger van de eerste. De weeën begonnen met 40 weken en drie dagen. Onze verloskundige kwam en we besloten naar het ziekenhuis te gaan, omdat ik graag in het ziekenhuis wilde bevallen. Mijn nichtje – die al moeder was en in een stad woont – had me op het hart gedrukt om voor een ruggenprik te gaan en daar al vrij snel over te beginnen. Ik had al een heel verhaal voorbereid en mijn man gezegd dat hij vooral door moest drammen als het niet zou mogen, maar alles liep anders dan we hadden verwacht. De verpleegkundige van het ziekenhuis kwam naar me toe met de vraag of ik een ruggenprik zou willen. Ik was helemaal verbaasd dat mij deze prik werd aangeboden en ik er niet om hoefde te zeuren. Ik zei volmondig JAAA! Mijn verloskundige vond dat ik het eigenlijk heel goed deed en het best zonder prik kon doen, maar daar luisterde ik niet naar.
Het ging allemaal vrij snel: de gynaecoloog kwam, ik kreeg een infuus, een katheter en we gingen naar een andere afdeling voor de prik. Ik kreeg tijdens dit gebeuren een weeënstorm, dus het stilzitten toen de prik werd gezet ging niet zo makkelijk, maar het lukte.
Eenmaal aangekomen op mijn kamer bleek ik 10 centimeter te hebben, ik geloofde het niet, maar ik mocht persen. Doordat de prik zo kort zat en ik dus net pas verdoofd was voelde ik de persweeën niet. Ik deed maar wat en dat deed ik dus niet goed, uiteindelijk besloten ze een knip te zetten, waar ik achteraf nog lang last van heb gehad.
Toen onze zoon was geboren bleek hij koorts te hebben. De kinderarts kwam direct en hij moest meteen aan een antibiotica -infuus en dus een week in het ziekenhuis blijven en ik bleef natuurlijk bij hem. Achteraf bleek, dat bij 15%-20% van de ruggenprikken die worden gezet de moeder vanwege de ruggenprik koorts krijgt. En heeft de moeder koorts, dan het kindje automatisch ook. Helaas kunnen ze niet zien of het door de ruggenprik komt of door iets anders en moet de baby dus aan de antibiotica.
Als ik dit achteraf had geweten, had ik nooit een ruggenprik genomen. De sop was de kool niet waard. Misschien stom van mij, maar ik had beter naar mijn verloskundige moeten luisteren. Ik had dit ook zonder gekund.
