Wormpjes-feest
Wormpjes-feest.
Ooit komt de eerste keer dat je in de poep van je kindje één of meerdere witte miniwormpjes (circa 1 centimeter lang) ziet krioelen.
Deze wormpjes, ook wel aarsmaden* genoemd, zullen je kind in meer of mindere mate gek kunnen maken van de jeuk, en soms zal hij zelfs klagen over buikpijn (maar dat is omdat hij niet zo goed kan beschrijven wat hij voelt en dan geven kinderen er al snel de naam ‘buikpijn’ aan, echt pijn doet het in principe niet). Kwaad kunnen de wormpjes gelukkig niet. Ze komen bij veel (schoolgaande) kinderen voor. mebendazol biedt de uitkomst.
Zandbak
‘Hoe komen die stomme beestjes met hun nutteloze bestaan in mijn kind terecht?’ zul je je waarschijnlijk afvragen. Nou, die zijn waarschijnlijk opgedaan tijdens het spelen. Een zandbak is bijvoorbeeld een perfecte plek om wormpjes op te doen. Daar zitten namelijk vaak de onzichtbare eitjes en het is hier dat ze onbewust aan elkaar doorgegeven worden via de kinderhandjes (lang leve de lente en je kindje die nu weer van de zandbak zal genieten ☺). De onzichtbare eitjes komen op de vingers terecht, je kindje stopt zijn duim of vingers in zijn mond (soms via een omweg vanwege een boodschapje uit de neus), en zo kan het gemakkelijk gebeuren dat de eitjes naar zijn darmkanaal afreizen en zich daar ontwikkelen tot wormpjes.
Van eitje tot worm
De wormpjes leiden hun leven in het darmkanaal. Alleen daar kunnen ze ook van eitje tot worm uitgroeien, buiten het lichaam redden ze dat niet. Maar kort na het slapengaan kunnen vrouwelijke wormpjes het licht aan het einde van de tunnel opzoeken (letterlijk en figuurlijk gesproken in dezen), om eitjes te leggen in de buurt van de poeperd. En dat is niet alleen vervelend omdat het behoorlijke jeuk kan opleveren, maar als kinderen daar gaan krabben – en dat doen ze – zitten die eitjes zó weer aan hun vingers, en zo beland je van de regen in de drup. Weet je meteen waarom het belangrijk is dagelijks regelmatig je handen te wassen.
What to do?
We kunnen onze kinderen moeilijk nooit meer in een speeltuin of zandbak laten spelen, maar wát kunnen we wel doen om wormpjes te voorkomen? Hygiëne, hygiëne, hygiëne.
• Hou de nagels van je kind goed kort en goed schoon.
• Laat hem liever te vaak dan te weinig zijn handen wassen met zeep.
• Trek hem iedere dag (mocht je dat niet al doen!) een schone onderbroek aan.
• Doe hem nu wat vaker in bad en pak dan ook iedere keer een schone handdoek. Gebruik eventueel een ander washandje voor de bovenkant van zijn lichaam dan voor de onderkant.
• Omdat deurklinken, wc‑brillen en kranen de aangewezen plek zijn waar de eitjes aan vast kunnen plakken, is het verstandig om daar nu wat vaker een lapje overheen te halen.
• Leg je kind uit (een onmogelijke taak…) dat hij beter niet aan zijn kont kan krabben. En als hij dat toch niet kan weerstaan, dat hij dan daarna meteen zijn handen moet wassen.
Is de jeuk ondraaglijk en krioelen de wormpjes de billen (of luier) uit, dan kun je naar de apotheek of drogist gaan. Daar zijn namelijk (weliswaar alleen voor kinderen ouder dan 2 jaar) zonder recept mebendazol tabletten te koop die de wormpjes doden. Het zijn twee tabletjes die je veertien dagen na elkaar moet innemen.
Nogmaals, de wormpjes kunnen geen kwaad en zullen bij een goede hygiëne vanzelf weer verdwijnen, maar je kind onnodig gek laten worden van de jeuk is ook niet leuk. Het is handig om meteen het hele gezin te behandelen, anders besmet je elkaar weer voor je er erg in hebt.
Wormpjes zijn zeker niet altijd goed zichtbaar, terwijl ze er toch echt zijn (de stiekemerds). Jeuk (in de nacht) of buikpijn (soms kan je kind de jeuk dus niet goed benoemen) zijn dan de enige symptomen en een reden om er toch maar een wormenkuurtje tegenaan te gooien.
P.S.: Sorry als we je lieflijke, goedaardige beeld van een zandbak bij deze blijvend verwoest hebben!
*Hoe vies klinkt dát!? In ieder geval klinkt het erger dan ze zijn: in wezen zijn het heel onschuldige, ieniemienie, witte sliertjes.
Trouwens, onder het mom van ‘weet als ouder hoe je het verschil kunt maken’ willen we je graag laten weten dat we recent het boek ‘BUSKRUIT met EHBO’ hebben geschreven, in samenwerking met Koninklijke Nederlandse Vereniging EHBO. Hierin staat alles, maar dan ook echt álles, beschreven wat een kinderlichaam kan treffen: ziekte, pijn(tjes), lichamelijke ongemakken, in ernstige en niet-ernstige vormen. En belangrijker nog; hoe te handelen in geval van ziekte of pijn, groot en klein. Te koop bij Stichting KNV EHBO, of bij bol.com.
