Wij zijn fietsers

Het zal je misschien ontgaan zijn, maar Lieke van Lexmond heeft na de geboorte van haar eerste zoontje een fietstochtje gemaakt. Een fietstochtje! En dat heeft ze geweten. Half Nederland viel over haar heen. Het zal wel aan mij liggen, maar de reacties die zij hierop heeft gekregen vond ik buitensporig. We zouden ons misschien wat meer moeten verdiepen in de (kind onveilige) verkeerssituaties om de hoek dan een liefdevolle moeder die een tochtje met haar pasgeboren zoon maakt en daar vol trots een foto van op Instagram plaatst? Waarom mag je wel met een kindje van 9 maanden (rond die tijd kunnen ze net zitten) in een zitje voorop je fiets een tochtje maken en niet met je baby van 3 weken oud, hangend op je buik? Beide zijn toch even afhankelijk van mama en haar fietskunsten of liever gezegd van de grillen van het overige verkeer?

Wij Nederlanders zijn fietsers en we nemen dan ook onze kinderen van kleins af aan mee. De mogelijkheden zijn groot. Je kunt er voor kiezen om meteen een bakfiets aan te schaffen. Het vergt wat oefening, maar de bakfiets is een fijn vervoersmiddel. Zelfs je partner, die in het begin misschien dacht dat zijn mannelijkheid niet helemaal tot zijn recht zou komen, kan na een tijdje niet meer zonder. Baby in Maxi-Cosi, zusjes of broertjes erbij, huisdier mee, boodschapje ertussen en zo vervangt de bakfiets al snel de auto, lekker groen. Je kunt ook net als Lieke in het begin je kindje op je buik dragen. Dan is er ook nog de mama fiets (met lage instap!) met achterop de bagagedrager een speciale beugel voor de Maxi Cosi, deze beugel vervang je door een fietszitje zodra je baby kan zitten. In het begin liever voorop dan achterop omdat je zo letterlijk zicht hebt op wat hij doet en hij ook de relatieve veiligheid tussen je armen heeft, ze vallen namelijk nogal eens in slaap. Een schermpje voorop is geen must, maar wel handig tegen de regen die soms horizontaal naar binnen komt zetten en anders helpt het wel tegen een ongewild eiwitrijk dieet. Wat later wordt het voorzitje vervangen door een achterzitje. Dit, omdat een kindje zo rond zijn derde vaak niet meer in een voorstoeltje past, maar wel in een achterzitje, deze zijn wat groter. Het voorstoeltje kan op den duur vervangen worden door een los zadeltje met 2 voetensteuntjes en het achterstoeltje vervang je bijvoorbeeld door een zitje met alleen een ruggensteun en voetensteuntjes.

Hoewel…er gaat natuurlijk niets boven de eigen fiets! Kan nu al niet wachten op de eerste foto van Lieke en haar zoon op zijn eigen fiets. Wij zijn fietsers.

Reageer op artikel:
Wij zijn fietsers
Sluiten