Weg met die theezakjes
Weg met die theezakjes
Door: GASTBLOGGER LAUREN
Natuurlijk weet ik dat ik dol gelukkig moet zijn met mijn drie zoontjes, dat ben ik natuurlijk ook en heb alles voor ze over , maar aan een ding kan ik maar niet wennen. Ik heb altijd een prima lichaam gehad en vooral goede borsten. Niet te groot, niet te klein en ze waren mooi rond. Bij de eerste zwangerschap werden die borsten echt meloenen, ik kon ze echt niet verbergen en mijn normale beha’s waren echt ieniemienie dingen voor mijn meloenen, dus ik schafte reuze-beha’s aan. Na de zwangerschap bleven ze zo, omdat ik borstvoeding gaf. Toen ik de borstvoeding ging afbouwen leek het er niet beter op te worden, maar toen ik helemaal gestopt was, werden mijn enorme maat E of F borsten weer gewoon een B, zoals het was. Of nou ja, zoals het was… HELEMAAL NIET ZOALS HET WAS. Het leken wel twee zielige lege zakjes, ineens begreep ik de vergelijking met een theezakje. Mijn vriendinnen vonden dat ik niet moest zeuren, ik heb toch een lieve baby en dat klopt natuurlijk helemaal.
Zwangerschap twee en drie waren precies hetzelfde: borsten tot in mijn nek en de striae sprong erin. En helaas na 3 zwangerschappen en 3 keer borstvoeding werden de -toch al uitgezakte- theezakjes er niet beter op. Nu ik geen zwangerschapswens meer heb en de jongste al ruim anderhalf is, merk ik dat ik me er echt aan stoor. Mijn vriend vindt het onzin en zegt dat het wel meevalt, maar als ik mezelf in de spiegel zie, dan kan ik wel huilen. Ik heb volgende week een intake gesprek bij een plastisch chirurg. Kijken wat hij er nog van kan maken.
Het zal wel even sparen worden, maar ik heb er veel voor over om me weer een beetje de oude ‘ik’ te voelen en dan loop ik nog trotser met mijn vriend en drie zoontjes over het strand.
