De bevalling van Candy: een bevalling uit duizenden
Candy: ‘Het is inmiddels alweer 5 jaar geleden dat Jamie geboren is maar iedere bevalling blijft je bij natuurlijk.’ Nou Candy, dat begrijpen wij! Respect voor jou!
De weeën
Toen de weeën begonnen waren, was ik nog thuis met mijn dochtertje Lotte. We zouden net haar broer Maicky gaan ophalen en daarna moest en zou ik beddengoed hebben, want ik wilde graag iets nieuws hebben, lekker fris. Het bedje voor Jamie was nog niet klaar want ik had niet het idee dat hij eerder zou komen, en ik was ook nog niet bezig met de bevalling. Mijn dochter Lotte was twee weken later gekomen. En ik had wel voorweeën gehad, dus ik dacht misschien is dat nu ook zo. Sowieso had ik nooit pijnlijke weeën dus ik kon het ook niet peilen.
Grote broer ophalen van school
Mijn vriend was net thuis gekomen uit zijn werk. Onderweg naar school had ik wel verteld dat ik weeën had, maar we moesten Maicky ook ophalen dus dan gaan we maar naar school. Toen we Maicky opgehaald hadden, gingen we weer naar huis, fiets gepakt en door naar de Action. Onderweg had ik wel constant weeën maar ik dacht ‘Ja ik kijk het wel aan’… ik wilde dat beddengoed hebben!
Broodje van Kootje
Beddengoed gehaald en toen moest ik plassen. Nou, dan maar naar de broodjeszaak tegenover de Action: Broodje van Kootje. Voordat ik naar binnen ging stond ik te puffen tegen de lantaarnpaal maar had nog niks door. Hup ik naar het toilet, Erwin in volle stress buiten want ja Jamie had daar wel geboren kunnen worden dat zou wat geweest zijn. Okay daar kwam ik weer uit de broodjeszaak. ‘Phew’ dacht hij, ‘geen baby!’. Nee nog niet….
Weer thuis
Weer vrolijk door naar huis. Fietsen in de schuur gezet. Weer die 4 trappen op. De kinderen even voor de tv gezet, gezellig met Winny de Pooh en de weeën bleven aanhouden. Nu toch wel wat sneller achter elkaar. Ik appte mijn zus over mijn weeën en ze zei al tegen me ‘Denk je dan niet dat het nu komen gaat? Want zo klinkt het wel!’. Ja, ik wist het nog niet en ik was er nog heilig van overtuigd dat Jamie niet geboren zou worden.
Het toilet
Toch maar weer naar het toilet, ik moest plassen. Het toilet is een hokje van een meter bij een meter met een kleine gootsteen erin. Het toilet was volledig schoon dat wel, de vloer was eruit gehaald en helemaal gereinigd door mij en mijn vriend. Er zat een betonnen vloer in met een wat lage toiletpot. Om maar een idee te krijgen, want daar ging het dus gebeuren… je raadt het al: daar is Jamie Hendrikus Zuidhoek dus geboren!
Persweeën op de wc
De weeën bleven maar aanhouden en ik kreeg al persweeën. Erwin geroepen, want ik ging al persen! Erwin ondertussen de verloskundige gebeld en die was dus weer te laat, want Jamie werd al geboren. Met vlies en al kwam hij ter wereld. De hele zak kwam eruit (met de helm op), dus dat was heel bijzonder! Ik weet nog goed van vroeger dat mijn kat zo beviel. Ik dacht ‘Het moet stuk, gaat dat wel goed?’. Dus instinctief probeerde ik het vlies kapot te maken. Dit lukte niet. Onderwijl de bevalling stond ik dus half bukkend boven de toiletpot met mijn hand aan de gootsteen.
Het vlies
Mijn vriend probeerde het vlies te pakken. Ik weet nou niet of ik nou heb geprobeerd om het stuk te bijten want alles ging zo snel allemaal! Volgens mij deed ik dat wel: het vlies brak en er kwam een plons water uit. Jamie viel in onze armen en ik weet nog goed dat zijn nekje best slap was, het bungelde helemaal toen hij in onze armen viel.
Jamie was geboren!
Toen we Jamie hadden, ging ik met hem zitten en hij was compleet kalm. Hij had zijn ogen open en keek me recht in mijn ogen aan, dat was heel bijzonder. Twee tellen later hoorde ik een plons en dat was de nageboorte wat in het toiletpot was gevallen. Zo snel allemaal het leek wel een uitdrijving!
Broer en zus voor de tv
Maicky en Lotte zaten nog steeds tv te kijken terwijl Jamie begon te huilen. De verloskundige was inmiddels aangekomen en toen kwamen de kinderen ook maar kijken, want er stond iemand voor de deur, spannend! Ook daar was hun broertje dus. Inmiddels was ik naar de slaapkamer gelopen en ben ik in bed gaan liggen met Jamie.
Onderzoek
Het standaard onderzoek vond plaats en toen zei ze tegen me ‘Ik vermoed dat jullie kindje het syndroom van Down heeft.’ Ik keek haar aan en dacht ‘Hij is niet goed!’. eteen daarna sloeg ik mezelf denkbeeldig voor m’n kop en zei ik tegen mezelf ‘oe normaal Candy! Het is jouw zoon en hij is net zo mooi en bijzonder als de rest, hij is normaal en zo ga je hem opvoeden ook!’.
Prenataal onderzoek
In de zwangerschap ben ik nooit getest op Down syndroom, dit ook omdat ik nog jong was. Ik was 29 toen ik Jamie kreeg, dus ja ik ging er ook niet vanuit. Verder wist ik niet of het in de familie zat en tijdens de echo’s was er ook niets te zien. Al vond ik wel dat tijdens de pretecho met 3d-,beeld zijn oog groot was en hij was rustiger in de buik dat wel.
Naar het ziekenhuis
Nouja, dan is het even op bed liggen en meteen het ziekenhuis in, want hij zou de nacht wel niet kunnen halen omdat zijn hart misschien niet goed is. Ben je net bevallen binnen 2 uur kun je meteen naar het ziekenhuis na het nieuws gehoord te hebben. Mijn moeder kwam ook binnen en kort daarna mijn zus. Die hadden elkaar ingelicht dus hop en door. Al die trappen weer af en naar het ziekenhuis, je pasgeboren baby aan de monitors en de plakkers!
Trots op Jamie!
Gelukkig is Jamie helemaal gezond en gaat het goed met hem. Ik heb hard voor hem gevochten en heb het voor elkaar gekregen na een jaar dat hij met begeleiding via Esdege Reigersdeal op regulier onderwijs terecht is gekomen. Gelukkig allemaa en ik ben trots, ontzettend trots op mijn doDwnie, mijn zoon Jamie Hendrikus Zuidhoek!
De bevalling van zus Lotte
Eerder zei ik was de verloskundige ‘weer’ te laat. Met ‘weer’ bedoel ik de bevalling van mijn dochter Lotte. Lotte is namelijk ook heel snel geboren. Ze was 2 weken te laat en ik heb daarvoor dus al voorweeën gehad wat ik eerder vertelde. Met Lotte werd ik wakker met weeën en ben toen gaan douchen met mij vriend, ik stond te puffen bij de muur en had toen wel wat meer moeite met de weeën.
Op een gegeven moment moest ik naar het toilet. Die zat ook in de badkamer. Ondertussen sliep Maicky nog en leunde ik op een plank die boven de wasmachine bevestigd was. Mijn andere hand aan het toiletpot. Ook toen zijn we samen bevallen. Lotte werd binnen een uur geboren. De nageboorte kwam hier wel later, dus ook erg bijzonder, en ja niet helemaal volgens het boekje.
De verloskundige kwam nog later dan mijn moeder, want die hadden we inmiddels ook gebeld. Dus ja, met de derde had ik beter moeten weten, maar toch was dat ook weer heel anders.
Veel liefs Erwin en Candy, Maicky, Lotte en Jamie.
