Wanneer lijk je op je moeder en wanneer op je vader?
Wanneer lijk je op je moeder en wanneer op je vader?
Iedereen die bij je op kraambezoek komt heeft een duidelijke mening: ‘oooooh, precies zijn vader’ (meestal gezegd door de familie van de vader). Maar wanneer lijk je nou op je moeder op vader?
Maar uit een Frans-Brits onderzoek is gebleken dat kleine kinderen – en daarmee bedoelen ze kinderen tot en met zes jaar – lijken doorgaans meer op hun moeder dan op hun vader.
Het opvallende eraan is wel dat jongetjes tussen twee en drie jaar juist wel weer meer op hun vader zouden lijken.
Ook bleek uit de studie – wel een bekend gegeven – dat bijna alle kindjes op de vader lijken. Het grappige is dat ook de moeders dat vonden. Vooral bij de zoontjes. Na een jaar werd dat weer terug gedraaid, dan vinden de moeders ineens dat de zoon op haar lijkt.
Waarom mensen hun pasgeboren baby vaak op de vader vinden lijken, ligt aan de achterliggende evolutionaire theorie dat mannen direct een blik van hun baby willen zien die ze herkennen. En anders de vrienden of familieleden wel. Omdat de vrouw het kind heeft gedragen en gebaard is het een automatische reactie van de ouders zelf, de familie en alle vrienden om te zeggen dat het kindje op papa lijkt.
Bij de meisjes is dat weer anders: de moeder vindt bij de geboorte even dat ze op papa lijkt, maar al vrij snel vergelijkt ze haar dochter met zichzelf.
Het leuke van uiterlijk is dat het per jaar of zelfs per maand kan verschillen. Ineens kan een kind ontzettend op haar moeder lijken en dan weer op haar vader. Meestal is het een super combinatie, die leuke ogen van papa en de uitstraling van mama. De sproeten van mama en de kin van papa.
Soms lijken ze niet eens echt op de ouders, maar vooral heel erg op de broertjes/zusjes.
De rol van moeders tegenover de rol van vaders… ‘t is niet eerlijk verdeeld…
