Waarom jongens opvoeden makkelijker is
Ik ga het hebben over het opvoeden van jongens en meisjes. Echt, je hoort mij niet klagen; ik vind kinderen echt een Godsgeschenk (het grootste gedeelte van de tijd). En ik prijs me ook echt heel erg gelukkig met mijn rijkdom in de vorm van 2 meisjes. Maar mag ik eerlijk opbiechten dat ik soms, heel af en toe, mijn meisjes best eens zou willen inruilen voor alleen maar jongens?
Opvoedperikelen
Qua bepaalde opvoedperikelen dan. Want eerlijk is eerlijk: jongens…
Plasgedoe
… leveren toch geen issues omtrent plassen op gedurende een lange(re) autorit? De zindelijke jongens wel te verstaan. Nee, hoe heerlijk als je een piemeltje in een leeg flesje kunt stoppen en ze dat vol kunt laten plassen (vinden ze nog geinig ook), en dat terwijl je rijdt! Of gewoon plassen in de buitenlucht, ook een stuk makkelijker voor een jongen dan voor een meisje, die gehurkt en al minstens haar maillot, onderbroek en rok onder plast.
Haargedoe
… en wat kan ik af en toe verlangen naar een ochtendritueel zonder haren vlechten, paardenstaartjes maken, strijd over roze of gele haarspeldjes. Slechts – en alleen indien nodig – een snelle borstel door een jongenskoppie en klaar is Kees. Zou me zeker 15 energievretende minuten per ochtend schelen.
Vriendschapsgedoe
… jongensvriendschappen zijn ook zo lekker eenvoudig en overzichtelijk. Hooguit een vechtpartijtje als ze even ruzie hebben, maar na vijf minuten zijn ze weer beste vrienden. In plaats van roddel en achterklap, en ‘ik vergeef je, maar ik vergeet niet’-taferelen.
Lekker duidelijk
… en ‘nee’ is bij een jongen ook gewoon ‘nee’. Of ja is ja. Het is schijnbaar bewezen dat jongens bij het uitleggen van een issue minder woorden nodig hebben dan meisjes. Sterker nog: teveel uitleg zorgt voor woede of irritatie bij jongens. Met meisjes daarentegen lijkt het wel of ik alles uitgebreid op 3 verschillende manieren moet uitleggen, vervolgens de discussie moet aangaan en dan nog lopen ze te mokken als ze het er niet mee eens zijn.
Spelen
… geef een jongen een bal, een boom of een stok en ze kunnen zich buiten uren vermaken. Lekker makkelijk en nog gezond ook die buitenlucht (los van het feit dat de bal af en toe door de ruit van de buurman gaat of de stok in de ogen van broerlief eindigt).
Kwetsbaarheid
… en tot slot, jongetjes zijn minder kwetsbaar. Niet alleen in de zin van dat ze beter tegen een stootje kunnen of pas huilen als ze ook echt naar de Eerste Hulp moeten (waar een meisje al krokodillentranen laat vloeien om een druppeltje bloed die voor de ouders met het blote oog niet of nauwelijks te zien is). Maar ook als ze in de pubertijd zijn, gewoon omdat ze minder aantrekkingskracht uitoefenen op mannen die het niet altijd even goed met ze voor hebben.
Zomaar een greep uit de verschillende opvoedperikelen rondom jongens en meisjes, wetende dat er heel wat reacties op zullen volgen…. No worries, er zal ook een jongensmoeder aan het woord komen, die zal vertellen waarom zij af en toe naar dochters smacht.
