Het venijn van een te kort tongriempje
Het venijn van een te kort tongriempje
Het lijkt zo’n onschuldig iets. Sterker nog: veel artsen zien het vaak over het hoofd of ontkennen nog steeds de problemen die het kan veroorzaken, hoewel toch zo’n 1 op de 10 kindjes ermee geboren worden: een te kort tongriempje. Mocht je geen idee hebben wat een tongriempje is: een tongriem is dat fliebeltje dat de tong verbindt met de bodem van de mond. Kijk maar eens in de spiegel, open je mond en dan zie je dat onder de tong een soort van vliesje zit: voilà, het tongriempje. Is dit vliesje te kort dan heeft dat invloed op de beweeglijkheid en flexibilteit van de tong. Met alle gevolgen van dien. Want een te kort tongriempje kan echt wel voor behoorlijk wat gedoe zorgen.
Wat voor ‘gedoe’?
In geval van borstvoeding kan het heel wat frustraties en zorgen opleveren. Een (te) korte tongriem kan ervoor zorgen dat de tong niet ver genoeg over de onderkaak heen komt. Je kindje kan hierdoor de tepel niet goed pakken en kan het vacuüm (van belang bij borstvoeden) niet vasthouden. Een baby’tje heeft met een te korte tongriem zodoende te weinig grip op de borst waardoor borstvoeding óf niet zal lukken (en de moeder echt geen idee heeft waarom in hemelsnaam niet) óf borstvoeding lijkt wel te lukken maar gaat heel moeizaam waardoor het kindje te weinig zal aankomen (dat is niet zomaar gedoe, maar kan zelfs gevaarlijk zijn). En krijgt je kindje al voldoende voeding binnen aan de borst dan nog kan het tepelkoven, een borstontsteking of vervormde tepels opleveren… allemaal extraatjes waar een kersverse moeder niet op zit te wachten en waardoor zij wellicht sneller geneigd is te denken ‘Ik laat borstvoeding voor wat het is’. Zonde.
Maar dat is dan ook nog maar het begin. Op latere leeftijd kan het klachten en problemen opleveren wat betreft de spijsvertering, het gebit (vanwege problemen met de tandhygiëne of er ontstaat een spleetje tussen de ondertanden) of spraakontwikkeling, waardoor je kind een lange weg te gaan heeft bij bijvoorbeeld een tandarts, orthodontist of logopedist.
Wat zijn mogelijke signalen van een te kort tongriempje?
- borstvoeden gaat niet of moeilijk
- je krijgt als borstvoedende moeder tepelkloven (door verkeerde zuigwijze)
- of een vervormde tepel (doordat je kindje niet of voldoende in staat is de tong te strekken bij het voeden)
- of een borstontsteking (doordat het kindje niet in staat is alles goed genoeg uit de borst te zuigen, waardoor verstoppingen kunnen ontstaan die kunnen gaan ontsteken)
- je kindje maakt smakkende of klikkende geluidjes tijdens het drinken aan de borst
- je kindje komt niet genoeg aan of verliest zelfs teveel gewicht
- je kindje krijgt spraakproblemen naarmate hij ouder wordt
Hoe kun je je kindje (en jezelf) heel wat ellende besparen?
Door proberen zo snel mogelijk het probleem van een te kort tongriempje te verhelpen.
Gelukkig wordt het probleem in 80% van de gevallen vanzelf verholpen, doordat het tongriempje – op wat voor manier dan ook – vanzelf inscheurt.
Maar voor de 20% van de kindjes bij wie het niet vanzelf verholpen wordt, kan het met behulp van artsen gelukkig verholpen worden. En wel door het tongriempje in te knippen. Dat klinkt heftiger dan het is hoor. Deze simpele ingreep duurt hooguit 15 seconden en is nagenoeg pijnloos. Zelfs een paracetamolletje is in de meeste gevallen niet eens nodig en je baby’tje mag na de ingreep meteen weer aan de borst (waarna je als moeder ook meteen het verschil in zuigen zult voelen).
Is je kindje al wat ouder, dan wordt de ingreep helaas ook een beetje lastiger en daarmee ook wat pijnlijker, omdat de tongstructuur naarmate ze ouder worden ook steviger wordt. Dan zal de ingreep onder verdoving moeten plaatsvinden en het herstel ietsje meer tijd in beslag nemen. Veel ijsjes als troostmiddel en ‘pijnstillend medicijn’ doen dan vaak wonderen voor het mentale genezingsproces! ☺
Wil je meer lezen over borstvoeding? Dat kan!
Zie hier: 30 interessante weetjes over borstvoeding.
Alles over zwangerschapspigment: omdat het mooie weer voor de deur staat
