Vanaf nu word ik een relaxte moeder!
Ik weet niet hoe het bij jullie thuis zit, maar als ik eerlijk moet zijn, moet ik vertellen dat de stress me soms aardig om de oren vliegt.
Waarvan dan? Er moet zo veel! Werken, boodschappen, zooi van de kinderen opruimen, kids naar training brengen en halen, school-uitjes, luizenmoederen, huiswerk, artsenbezoekjes, sociaal leven, sporten… slechts een paar punten van een lange To Do-lijst. Ik weet ‘t, ik doe het vooral mezelf aan, maar het geeft ook zó’n fijn gevoel als ik wèl het idee heb het meeste onder controle te hebben: als de kids lekker gaan, als er routine is en als alles een beetje op orde is. Alleen, dat lukt dus maar zelden.
Ik hoorde mezelf laatst zeggen “Weet je wát ik zou willen?? Rust! Én een opgeruimd huis!”. Best sneue uitspraak… vooral dat laatste gedeelte (er zijn tijden geweest dat ik van hele andere dingen gelukkig werd). Zeker in het licht van wat blijkbaar een van de belangrijkste kwaliteiten van een goede moeder zou moeten zijn zoals ik laatst in een artikel las, namelijk: relaxt zijn. Want een relaxte moeder zorgt ervoor dat haar kinderen een sterk zenuwstelsel en minder angsten ontwikkelen, kinderen van een relaxte moeder hebben meer zelfvertrouwen en zijn stabieler, ze staan luchtiger in het leven, een relaxte moeder heeft een betere relatie met haar kinderen en omdat ze zelf gelukkiger in het leven staat, zijn haar kinderen dat automatisch ook.
Klinkt goed. Dus vanaf nu gaat het roer om! F*ck een super opgeruimd huis, strakke deadlines en plichten die voornamelijk door mezelf opgelegd worden, dan maar een wasje minder per dag (we hebben per slot van rekening kleren genoeg), f*ck die perfecte moeders van Instagram, Facebook en uit de tijdschriften… vanaf nu ga ik meer leuke dingen doen met mijn kinderen (al is het samen op de bank zitten om Nijntje voor de 30ste keer te kijken) en mezelf alleen nog maar beoordelen op hoe ‘zen’ ik ben geweest en of ik wel voldoende lol heb gemaakt en lief en aardig ben geweest…. Wie doet er met me mee?
