Vakantie… oh nee, op reis met kinderen
Vakantie… oh nee, op reis met kinderen
Vandaag is het de vierde vakantiedag. De vierde dag dat ik het probeer, dat ik bovenop mijn strandtas – die volgepropt zit met zwemluiers, schepjes, beachball, overgebleven stokbroodjes van het ontbijt, kinderzonnebrand, wat Cars autootjes en weet ik het wat- een boek heb gestopt. Een boek, je weet wel mama’s, zo’n ding van papier waar je vroeger uren in kon lezen. Iets wat je voor jezelf kocht en waar je helemaal in opging.
Nou moet ik zeggen dat het kopen van de boeken me nog wel goed afgaat (met dank aan bol.com), maar het lezen zelf is een drama.
Iedere vakantie maak ik mezelf weer wijs dat ik 3 boeken mee moet sjouwen en aan het eind van al die vakanties gaan die boeken ongelezen weer mee terug de koffer in.
Toch probeer ik het weer. De vier kids zijn inmiddels allemaal wat ouder, dus ik waag weer een poging. Mijn boek De overblijfvader
aangeraden door een vriendin met drie pubersdochters is mee op reis, 257 bladzijdes. Mijn vriendin had hem binnen 1 dag uit, want hij leest zo lekker weg.
Hier dag vier en ik ben op pagina 72, maar dat komt vooral omdat manlief de kids een uurtje mee heeft genomen.
Zal het me deze vakantie dan toch gaan lukken?
Ik houd jullie op de hoogte!
Wespenoverlast groter dan ooit: wat te doen met (kleine) kinderen
Af en toe zou ik mijn twee meisjes in willen ruilen voor alleen maar jongens om de volgende redenen:
