Tweeling verloren met 25 weken
Tweeling verloren met 25 weken
Dat ik deze brief aan jullie schrijf is uit pure wanhoop, ik weet niet waar ik naar toe moet met mijn verdriet. Heb mijn twee eerste kindjes moeten verliezen en ben ten einde raad. Kom ik hier nog overheen? Wie helpt mij?
Eerste zwangerschap
Wat waren we blij met deze zwangerschap, een dikke vette streep op de zwangerschapstest. Natuurlijk ben je in het begin heel erg onzeker, maar dat werd steeds minder. En toen had ik mijn eerste echo. Ik had er veel over gelezen en hoopte zo op een kloppend hartje en geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Eerst maakte ik me enorm veel zorgen, want de echoscopiste keek zo raar, maar het bleek juist nog mooier dan ik had durven hopen… een tweeling. Wie had dat gedacht? Wij een tweeling. Natuurlijk kregen we ook meteen de verhalen over de risico’s enzo van een meerling, maar dat kon ons eigenlijk niet zoveel schelen.
En nu
En nu zitten we thuis, een tweeling kar in ons halletje, alles al besteld, maar geen kindjes meer in de buik.. Ik begrijp er helemaal niks meer van. De details laat ik even voor zich, maar ik ben mijn prachtige kindjes allebei verloren met 25 weken. Ik heb het niet aan zien komen en er was ook niks meer aan te doen. We hebben ze gelukkig een naam mogen geven (even voor hier G. en D.) en ik heb een mooi afdrukje van de voetjes.
Contact?
Zijn er mensen die dit ook hebben mee gemaakt? Ik zou graag contact willen met iemand in dezelfde situatie. Zijn jullie hierna ook nog zwanger geraakt of durfden jullie dat niet meer aan? Ik moet er eerlijk gezegd nu niet aan denken, maar het is misschien nog veel te vers allemaal.
Ik hoop op wat begrip en liefde.
Gr. P van de B.
‘s Werelds kleinste, vroeggeboren baby ooit na 7 mnd ziekenhuis eindelijk thuis
