ROMMEL IN HUIS

De discussies, lichtelijke ruzietjes of de extreem hard dichtslaande deuren zijn bij ons niet het gevolg van slapeloze nachten, onhandelbare kinderen of andere wellicht bekende redenen. Nee, bij ons gaan de echtelijke ruzies om de rommel in huis. Puur en alleen omdat mijn man vindt dat alle spullen die met mij en de kinderen te maken hebben tot mijn terrein horen en ik daar dus in verzaak. Hoe vaak ik hem ook uitleg dat de kinderen toch net zoveel van hem zijn als van mij en dat ik soms ook niet weet wat ik met de stapels tekeningen, traktaties, werkjes en andere troepjes moet doen, ik ben en blijf toch eindverantwoordelijk. Van een vriendin kreeg ik de tip om bij de HEMA grote opbergdozen te kopen. Ieder kind z’n eigen kleur en daarin bewaar ik voortaan alle belangrijke spulletjes. Op zich niks nieuws voor mij, maar wel fijn dat ze het nog een aanhaalde toen ik over mijn irritaties vertelde.  Zij heeft op haar zolder een roze en een blauwe doos en alles is natuurlijk volledig geordend. Dit leek mij ook wel wat. Mijn man is nog nooit zo blij geweest toen ik hem van mijn plannen vertelde om het huis nu eens echt uit te ruimen en hij bestelde meteen een klein containertje voor buiten voor alle spullen die ik weg zou gooien.

Vandaag begon ik vol goede moed. Met een rol vuilniszakken naar boven om eens echt ruimte te maken. Bij het openen van het eerste kinderkastje kreeg ik al discussies met mezelf over hoe weinig ze ermee spelen, maar ja…wie weet willen ze er wel nog een keer mee spelen. Ik besloot de kinderkamers over te slaan en ons zoldertje op te ruimen. Ook een erg goed idee, want die is helemaal volgestouwd met van alles: wippertjes, badje, dozen met roze en dozen met blauwe kleertjes, de box, de loopkar, de buggy, de speeltjes, etc. Samen met al spulletjes kwamen ook een hoop dierbare herinneringen naar boven, waardoor de kans op een goed gevulde container buiten steeds kleiner werd. Sterker nog, door deze opruimactie wist ik ’t zeker: ik ben er nog niet aan toe, ik kan de babyfase nog niet afsluiten.

 

Om een grote teleurstelling bij mijn man te voorkomen (ik vertel hem vooralsnog niet van mijn plannen) ben ik driftig door mijn eigen spullen gegaan om zo toch maar vulling te vinden voor onze container. Mijn eigen kast, bureau en zowel de keuken zien er perfect opgeruimd uit, de container lijkt weliswaar vol en zelfs de kinderkamers zijn leger. Manlief hoeft alleen niet te weten dat dit laatste komt omdat ik ons zoldertje nog een beetje voller gemaakt heb met spulletjes waar onze jongste te oud voor is geworden…

Je weet maar nooit!

Reageer op artikel:
ROMMEL IN HUIS
Sluiten