Nina
Nina Geen categorie 2 dec 2020

Oma loopt weer als een kieviet

Oma loopt weer dartelend door de wei… alleen niet met ons.

Dat we nu heel veel dingen niet mogen vanwege het welbekende Corona-virus heeft soms voordelen, maar ook heel veel nadelen. Natuurlijk is het verschrikkelijk voor iedereen die Corona heeft (gehad) of dierbaren zijn verloren – begrijp me niet verkeerd – maar ik vind het zo erg dat je sommige familieleden niet meer mag zien.

 

Vier generaties

Ik weet dat ik enorm gezegend ben met het feit dat mijn opa en oma nog leven. Ze zijn qua leeftijd al oud, maar nog redelijk bij en fit. En we hebben een hechte familie, wonen allemaal dichtbij elkaar in de buurt. Leuk voor de kinderen, want zo hebben ze zo’n leuke band met niet alleen hun eigen opa en oma gekregen, maar ook met míjn grootouders (hun overgrootouders). In een notendop: voor Corona liepen we de deur bij elkaar plat. Al ging dat lopen niet voor iedereen even soepel.

 

Oma had last

Mijn oma had heel veel last had van haar heup en haar knieën. Zo erg dat ze bijna de deur niet meer uit kwam. Even vreesden we dat de ouderdom had toegeslagen en dat haar lichaam haar brein niet meer kon bijhouden. Ja, wat kan ik zeggen: we zijn lichtelijk hypochondrisch aangelegd met z’n allen 😉 … Maar niets was minder waar gelukkig. Wel ouderdomskwalen, maar geen begin van een algehele aftakeling, want oma kwam in aanmerking voor een knieprothese en een heupprothese. En het is niet te geloven: het verschil van oma vóór de operaties (toen kwam ze nauwelijks meer vooruit) en ná de operatie. Een wereld van verschil.

Eenmaal hersteld van de operaties was ze weer helemaal de oude. Met één verschil: samen wandelen zit er even niet meer in, maar dat heeft puur en alleen te maken met Corona. Oma zelf zou prima in staat zijn om met mijn kinderen te spelen en een lekkere wandeling achter de kinderwagen te maken in het bos. Iets waar we allemaal zo blij van werden. Lekker lopen door het bos, en of de mensen het wilden weten of niet, oma vertelde ze dat we met vier generaties liepen en vroeg ze ook nog eens gekscherend of ze konden raden wie de oudste en wie de jongste was.

Boodschapjes in de lift

We proberen in deze gekke tijden maar veel te bellen en we facetimen soms, want ik heb gelukkig een opa die meer afweet van telefoons dan mijn man en ik bij elkaar. Af en toe brengen we boodschappen die ik dan in de lift leg, met een tekening van de kinderen erbij. Daarna zwaaien we uitgebreid en zien we twee hele blije gezichten vanaf boven. Soms ben ik bang dat hen iets overkomt in deze rare tijd. Dat ze eenzaam sterven en dat er geen normaal afscheid kan worden genomen. Ze zijn dan wel oud, maar oma is net weer zo fit en blij na haar operaties en kan eindelijk weer trampoline springen, zoals ze dat zelf altijd voor de grap zegt tegen mijn kinderen.

Hopelijk is alles snel voorbij en mogen we weer alles. Ik kan niet wachten om iedereen weer te knuffelen en lange wandelingen door het bos te maken en te eindigen met overgrootoma op de trampoline!

Reageer op artikel:
Oma loopt weer als een kieviet
Sluiten