Redactie BUSKRUIT met... persoonlijk 16 jan 2019

Mom-shaming: opmerkingen waar niemand op zit te wachten

Heb jij ook wel eens gehad dat iemand zijn ongezouten mening gaf over je opvoeding of je kinderen, nota bene zonder dat je om een mening vroeg? En vaak komt die volledig onnodige kritische noot ook nog eens van iemand die je niet of nauwelijks kent. WHY? Waarom voelt iemand zich genoodzaakt zomaar zijn brute zegje te doen? Al helemaal als ze geen idee hebben van de context, achtergrond, situatie of wat dan ook?

En toch gebeurt het. Veel te vaak. Veel te hard.

Lees en huiver…

1. ‘Geef jij je kind geen borstvoeding, terwijl je weet dat dat het beste is voor je kind? Wow.’ Terwijl de moeder in kwestie na haar zwangerschap meteen aan heftige medicatie moest om een ernstige ziekte te bestrijden en die medicatie absoluut niet samenging met borstvoeding geven, ook al wilde de moeder eigenlijk niets liever.
2. ‘Laat jij je kind huilen in bed? Houd je niet van je kind of zo? Dan ben je echt een slechte moeder hoor.’ En we zouden willen dat dit voorbeeld van mom-shaming verzonnen was, maar helaas.
3. ‘Mevrouw, uw kind draagt geen jas, dat is echt kindermishandeling.’ Het was 12 graden buiten, niet super koud, maar bovenal, het betreffende kind weigert steevast een jas aan te doen omdat hij het altijd te warm heeft.
4. De misprijzende blikken die je in de supermarkt toegeworpen krijgt van medemoeders wanneer je kind zich ter aarde stort in een hysterische fit als hij of zij die zak M&M’s/doos ijsjes/Smarties-toetjes niet in de winkelwagen mag leggen. Alsof zij dit nooit meemaken en of hun kinderen zo perfect zijn?
5. ‘Is jouw kind nog niet zindelijk? Nou, zou toch wel eens tijd worden…’
6. In de wachtkamer bij de dokter, als je net even je werkmail op je telefoon aan het checken bent, zegt een wat oudere vrouw tegen je kind: “Zal ik dan maar even een puzzel met je doen? Want je moeder heeft duidelijk meer interesse in haar telefoon.”
7. Als een van je drie drukke, impulsieve, net iets te avontuurlijke zoons weer eens wat gekneusd heeft: ‘Wat doen jullie met jullie kinderen. Mishandelen jullie ze of zo?’
8. ‘Zij loopt altijd op van die hoge hakken.’ Sinds wanneer is het verplicht om als moeder alleen nog maar op lekker praktische, platte stampers te lopen?
9. Mede-moeders die hun neus ophalen als ze zien dat je je kind een kant-en-klaar potje eten geeft, dat ook nog eens niet-biologisch is.
10. ‘Ga jij al een avond uit? En je kind is nog maar een maand oud? Vind je dat niet wat snel?’
11. ‘Geef jij je kind een kus op de mond? Dat vind ik echt bijna incestueus.’

Kennen jullie dit soort ongevraagde bemoeienis? Hebben jullie nog voorbeelden? Deel ze vooral.

In lijn hiermee: Zo mooi gesproken Annemarie Keizer!