MIjn wens als moeder: dat ons kindje beter wordt

Mijn Moederdag wens: dat ons kindje beter wordt

Onderaan de blog kunnen jullie lezen hoe het nu met Karel gaat.

Morgen precies vier maanden kregen wij het meest verschrikkelijke bericht ooit: ons zoontje heeft leukemie.

Een aantal maanden geleden, Karel is drie jaar oud. Hij sukkelt al een tijdje, steeds af en aan koorts, hangerig, huilerig en hij zegt steeds dat hij pijn heeft. Als hij een tijdlang over pijn aan zijn been klaagt en hij ook echt pijn lijkt te hebben, gaan we naar de huisarts. Ik zei nog lacherig dat Karel later naar de toneel academie kan, want hij kan goed acteren, maar de huisarts nam het veel serieuzer dan dat wij zouden denken.

Karel kreeg een verwijzing, in het ziekenhuis zouden foto’s worden gemaakt van zijn been, om een ontsteking of iets dergelijks uit te sluiten. Op de foto was eigenlijk niet veel te zien, maar de arts liet het er niet bij zitten en wilde graag bloed prikken. Een paar uur later werden we gebeld. De uitslagen van het bloed was binnen en we moesten naar het ziekenhuis komen. Tussen neus en lippen door werd gezegd dat we een slaaptas mee moesten nemen. Dit was niet goed, dat zei alles in mijn lichaam. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd onze nachtmerrie werkelijkheid: Karel heeft kanker. Als je zoiets hoort lijkt het niet over jou te gaan, dit is een serie wat je kijkt en dit is niet echt. Maar helaas, al heel snel weet je dat het wel echt is en dat het wel over ons kind gaat. Waar je gister nog dacht aan waar je deze zomer naar toe op vakantie zou gaan, praat je nu over termen als bloedtransfusies, chemo, prednison, pruiken etc.

“Wat als hij dood gaat?”

Dit was niet alleen ingrijpend voor Karel, ook voor zijn zusjes is dit een hele heftige fase. We zijn inmiddels vier maanden lang bijna alleen maar in het ziekenhuis. Karel heeft soms goede dagen, maar eerlijk gezegd hebben we vaker slechte dagen dan goede. Karel houdt zich goed, maar soms is het heel moeilijk om aan een jongetje van (nu net vier jaar) uit te leggen waarom hij zich zo voelt, waarom hij niet naar school gaat nu hij vier is, waarom hij al die vieze dingen moet nemen waar hij zich nog slechter van gaat voelen. Hij schaamt zich voor zijn kale hoofd en slaapt zelfs met een petje op.  Zijn zusjes mogen niet altijd langskomen, want Karel is heel vatbaar voor alle griepjes die heersen.

We krijgen gelukkig heel veel steun van vrienden en familie. Er is een heel kookschema en we krijgen regelmatig kadootjes opgestuurd voor Karel en de meisjes.

Op dit moment is het nog onzeker voor Karel helemaal de oude wordt, de voorlopige uitslagen zien er goed uit, maar het is afwachten. Het is onbeschrijfelijk hoe je wereld van de een op de andere op zijn kop kan worden gezet.  Daarom wil ik op deze Moederdag alle moeders wat meegeven: knuffel extra met je kind, het kan morgen allemaal anders zijn en kan knuffelen zelfs pijn doen bij je kind.

En hebben jullie een momentje over: brand een kaarsje voor onze Karel

Lieve dames van Buskruit,

Hierbij wil ik jullie laten weten dat het heel goed gaat met Karel. Op dit moment is Karel beter verklaard. Het blijft natuurlijk heel erg spannend.

Veel dank voor alle lieve mailtjes en berichtjes die ik via de dames van Buskruit heb mogen ontvangen.

 

Reageer op artikel:
MIjn wens als moeder: dat ons kindje beter wordt
Sluiten