Redactie
Redactie Gastblogger 5 sep 2019

Tips voor het verwerken van een miskraam (door psychologe Meike Hendriks)

In de vorige blog vertelde ik over mijn miskraam. Na mijn miskraam voelde ik me heel leeg. Mijn man kon het al snel achter zich laten en keek vooral vooruit. Hij vertrouwde er op dat het bij een volgende zwangerschap wel goed zou gaan. Die positieve instelling is hartstikke fijn, maar op dat moment kon ik er niet veel mee.

 

Spookgedachten

In mijn hoofd spookten gedachten als: ‘wat als het nooit lukt’. En ik zeg altijd tegen mijn cliënten: je hebt niks aan ‘wat als’- gedachten want die gedachten helpen je niet verder. Maar ook ik had ze. Wel kreeg ik er al vrij snel grip op. Ik besefte dat dit me niet ging helpen, want de toekomst kun je nu eenmaal niet voorspellen, net zoals dat je het verleden niet kunt veranderen en het ook geen zin heeft om je daar druk over te maken. Telkens als er zo’n ‘wat als’- gedachte voorbij kwam, dan vroeg ik mezelf af: ‘wat kan deze situatie mij leren?’ En als je iets meemaakt wat zo heftig is, dan kom je er vaak veel sterker uit. Mensen beseffen vaak pas wat een enorme veerkracht en doorzettingsvermogen ze hebben als ze iets meemaken wat buiten hun macht ligt.

 

Verdriet moet eruit

De eerste periode heb ik veel gehuild. Met dank aan de zwangerschapshormonen die dan nog een tijdje in je lijf aanwezig blijven. Maar dat was goed. Het luchtte op. Al het verdriet moest eruit. Wel moest ik ervoor waken dat ik er niet in zou blijven hangen. Ik nam mezelf voor: huilen mag, maar niet de hele dag. Ik ging weer dingen doen waar ik blij van werd en was er niet meer de hele dag mee bezig. Elke avond schreef ik op wat er die dag wel goed was gegaan om mij te focussen op het positieve. En dat konden kleine dingetjes zijn, zoals een wandeling in het zonnetje. Door dit voor het slapen gaan te doen, eindigde ik de dag niet in een negatieve stemming.

 

Praat erover

Onder andere hierdoor kwam ik er weer vrij snel bovenop. Wat ik er wel bij wil zeggen: iedereen beleeft een miskraam anders en door mijn opleiding wist ik oefeningen die me konden helpen om dit te verwerken. Misschien vind jij het wel prettig om je verdriet te delen met een professional en erover te praten. En af en toe mag dat verdriet er echt nog wel zijn. Want dat kindje, dat hoort voor altijd bij jou.

 

Ik ben Meike Hendriks, mama van Evi, psycholoog met een studie verloskunde en een eigen praktijk ‘Een nieuw begin’, waarbij ik angst- en somberheidsklachten rondom zwangerschap en bevalling behandel.

www.eennieuwbeginonline.nl

 

Wil je meer lezen van Meike? Lees dan ook:

En toen was ik zelf zwanger (door Meike Hendriks)

Verhalen uit de verloskamer (door Meike Hendriks)

Jouw lichaam, dus jij beslist (door Meike Hendriks

Wanneer die roze wolk niet zo roze is (door Meike Hendriks)

Reageer op artikel:
Tips voor het verwerken van een miskraam (door psychologe Meike Hendriks)
Sluiten