Miskraam na miskraam
Miskraam na miskraam
Als iemand aan mij vroeg: ‘wat is jouw grootste doel of droom in dit leven’?, dan zei ik: ‘baby’s krijgen en moeder worden’. Tijdens mijn jeugd speelde ik altijd met poppen, paste ik heel vaak op en heb ik als bijbaantje bij een kinderopvang gewerkt.
Inmiddels had ik de leeftijd van 30 jaar bereikt en nog steeds de juiste man niet gevonden…Wat nou als ik nooit kindjes van mezelf krijg? Nee, dat kan niet, ik moet kindjes krijgen en mijn verzorgende rol kunnen vervullen. Eindelijk was hij daar, op een vrijdagnacht om 2:00 uur in danscafé de Cooldown in Amsterdam. YES, I found him!! Ok, hop, niet te lang wachten want wil wel meer dan 1 kind.
Hele pyjamabroek onder het bloed
Uiteindelijk was hij daar na 2 jaar relatie ook aan toe en na 1 ronde ovulatietesten was ik meteen zwanger. Wow! Even overdonderd maar super blij! We hadden besloten dit nieuws face-to-face te vertellen aan de families, we konden niet wachten om hun reacties te zien. Maar zover kwam het niet, want na 7 weken ging ik vroeg in de ochtend bloeden, ik belde mijn zus en zei ‘mijn hele pyjamabroek zit onder het bloed’, ‘ohhhh nee’ zei zij, ‘dat is geen goed teken’. Zij had zelf 1 miskraam gehad en zei dat ik meteen de arts moest bellen. Samen met een vriendin ging ik naar het ziekenhuis in Amsterdam en daar zagen ze wel iets, maar het was nog te vroeg en ik moest het afwachten. De volgende dag kon ik alleen nog maar op de WC zitten omdat ik zo erg bloedde.
De 1e miskraam werd geconstateerd. Nou, geen zorgen, het komt wel goed, dit gebeurt zoveel vrouwen. Dus gingen wij onbezorgd verder, alleen bleef ik bloeden. In het ziekenhuis adviseerden ze te wachten en de natuur z’n werk te laten doen. Na 4 maanden was ik het zat en bleek na onderzoek dat er nog restjes van de miskraam waren blijven zitten in mijn baarmoeder en moest ik alsnog een curettage ondergaan.
Vol goede moed
Nou ik had m’n portie wel gehad vond ik en ging vol goede moed weer proberen. En als snel was ik weer zwanger. Inmiddels zat ik bij het ziekenhuis voor controles vanwege de eerste miskraam en kon ik al een echo krijgen bij 6 weken. Een hartje klopte, yes. Ok, dit gaat de goeie kant op.
Maar na 9 weken ging ik alsnog bloeden, wat een teleurstelling en ik belde huilend mijn vriend op die in het buitenland was voor werk. De volgende dag wilden we onszelf blij maken en gingen we de Apple store in en kochten we halsoverkop een MacBook laptop. Daarna doken we samen de kroeg in en gingen aan het bier. Zo, dat hielp wel. Deze keer kreeg ik meteen pillen om alles sneller uit mijn baarmoeder te krijgen. Ik stond erop niet weer lang af te wachten en alsnog het risico op een curettage te lopen. Dat lukte.
Poging 3
De 3e poging volgde al best snel en ik vertelde mijn zussen en vriendinnen tussendoor in gesprekken: “oh ja, ik ben trouwens weer zwanger”. Ik vond er niks meer aan en kon ook nog niet blij zijn. Na een week of 7 ging het alweer mis. Op kantoor ging ik naar de WC en zag ik meteen bloed. Toen brak ik en mijn collega bracht me naar huis omdat ik zo overstuur was. Weer was mijn vriend in het buitenland voor werk, ik dacht echt, de volgende keer mag hij gewoon niet gaan reizen! Ik belde mijn zus en moeder huilend op die op dat moment in Zeeland waren en zij gingen ook huilen. Er moet iets mis zijn dacht ik!! In het ziekenhuis hadden we ons al laten onderzoeken en er zou niets mis zijn, het was gewoon helaas pech… Een vriendin van mij en mijn zus hadden al een aantal keer gezegd dat ik langs iemand moest gaan die wonderen kon verrichten met zijn homeopathische druppels, hij werd door iedereen ‘God’ genoemd. Hij zou al veel vrouwen geholpen hebben met zwanger worden bij wie het niet lukte. Daarnaast hielp hij ook mensen met andere klachten en ziektes, en met veel succes. Na 3 miskramen dacht ik, waarom niet?
Ik geloofde er niet in…
Ik geloofde er niet meteen in maar ik was nu best een beetje wanhopig aan het worden. Het zou niet makkelijk zijn een afspraak te maken want er waren grote wachtlijsten. Ik stuurde eerst 2 keer een email naar de praktijk. Ik hoorde maar niks dus ging ik bellen, maar ook dat was niet makkelijk omdat er nooit werd opgenomen. Ongeveer een maand nadat ik de mail had verstuurd werd ik gebeld door de assistente met een uitnodiging voor een consult. Ik moest mijn vriend wel een beetje overhalen en toen gingen we er samen heen. Na 3 uur wachten in de wachtkamer mochten we eindelijk naar binnen. En daar zat hij, in een wit gewaad met lange witte baard en lachte heel vriendelijk. Hij vertelde ons eerst hoe het gekomen is dat hij deze speciale gave heeft om met het blote oog in het lichaam van mensen te kunnen kijken. Ik vertelde kort mijn verhaal en hij gaf meteen een oorzaak aan die hij uitgebreid aan ons uitlegde.
Mijn kind heeft misschien wel meer dan 60 broertjes en zusjes.
Blijkbaar was er bij mij na de 1e zwangerschap en miskraam altijd een ‘signaal’ aan blijven staan die mijn lichaam liet denken dat ik zwanger was. Dus steeds als er een bevruchting plaatsvond stootte mijn baarmoeder het vruchtje af omdat ik al zwanger zou zijn. Hij gaf aan dat er verder met ons beide niks mis was en gaf mij een paar kleine flesjes mee met homeopathische druppels die ik elke ochtend en avond moest innemen met een lepel. Een maand later was ik zwanger en 9 maanden later beviel ik van ons zoontje Floris. Gedurende de hele zwangerschap bleef ik naar ‘God’ gaan en vertelde hij mij hoe het ging met de baby en zijn ontwikkeling.
Toen ik bijna 40 weken zwanger was en wat ongeduldig werd, vooral ook omdat ik zo enorm groot en bol was dat ik m’n eigen schoenen niet eens meer aan kon, vroeg ik hem hoelang het ongeveer nog zou duren. Houd er maar rekening mee dat je 1 of 2 weken later gaat bevallen was zijn reactie. Ik beviel 10 dagen na de uitgerekende datum na ingeleid te zijn. Jeetje, wat was die kraamtijd emotioneel en heftig, maar ik was zo ontzettend blij met gezonde Floris en ging vol trots naar de praktijk om hem te showen. Een jaar later besloten weer te proberen voor een tweede kindje. Ik ben al wat ouder en hield rekening met mijn geschiedenis van miskramen. Ik ging meteen weer naar hem toe en kreeg weer druppels mee. Inmiddels ben ik 20 weken zwanger en verwachten wij in juni dit jaar een meisje. Mijn geluk kan niet op! We zullen het nooit zeker weten, maar ik weet gewoon dat deze
Na jaren proberen en even zoveel miskramen eindelijk zwanger!
