Mama’s bekentenissen
“No one said it would be easy
But no one said it’d be this hard”
Sheryl Crow
Natuurlijk, we houden allemaal zielsveel van onze kinderen, alleen het beste is goed genoeg voor ze, we zouden echt geen seconde meer zonder ze kunnen, en zo nog wat clichés.
Maar even eerlijk, als moeders onder elkaar: hebben jullie soms niet ook ergens een momentje dat je heel stiekem even wilt vergeten dat je een moeder bent? Dat je heel even heel graag gewoon een klein beetje egoïstisch wil zijn? Dat je liever even jezelf op nr. 1 zet in plaats van je kinderen?
We hebben een vragenrondje gedaan en de uitkomst was een feestje der herkenning. Wil je wat eerlijke bekentenissen horen? Komen ze…
-
… Soms snoep ik stiekem. Ik stop snel iets in mijn mond en durf dan nauwelijks te kauwen. Bang dat mijn kind ziet dat ik iets aan het eten ben, precies wil weten wat het is en ik door de mand val met mijn leugentje dat het iets gezonds is, omdat ik bewijs ‘moet’ leveren door mijn mond open te doen. Waarna zo’n klein peutervingertje gewoon de chocolade letterlijk uit mijn mond probeert te peuteren.
-
… Als mijn jongens weer met 100 decibel door het huis tekeer gaan, elkaar te lijf gaan en er in de vlucht voor elkaar ook nog eens iets sneuvelt, een lamp of zo, dan vraag ik me stiekem wel eens af waarom ik ooit dacht dat kinderen hebben leuk zou zijn.
-
… Ik word gewoon geen leukere moeder van slaapgebrek, en dan druk ik me nog zwak uit. Ik zeg dan ook wel eens tegen de kinderen voor het slapen gaan “Als je mama laat slapen, dan heb je morgen een hele lieve moeder, en als je mama vannacht wakker maakt, dan heb je morgen een héle boze moeder”. Gênant, ik weet het.
-
… Soms halen ze het bloed onder mijn nagels vandaan, en ga ik zó tekeer tegen mijn kinderen terwijl ik nooit, maar dan ook nooit zo tegen een volwassenen tekeer zou durven gaan. En spíjt dat ik dan daarna heb!
-
… Ik heb wel eens gezegd – okay, als ik dan toch eerlijk moet zijn; meerdere keren – dat de tennisles niet doorging omdat ik geen zin had om in de kou langs de baan te moeten wachten (terwijl de tennisles haar hoogtepunt van de week is).
-
…Ik haal soms een geluksmomentje uit het feit dat er eentje (of meer) een nachtje (of meer) uit logeren gaat (gaan).
-
… Ik heb wel eens geld uit de spaarpot van mijn kind gehaald omdat ik cash nodig had en geen tijd had om te pinnen, en heb het 2 jaar na dato nog niet terug gestopt. Ga ik nú meteen alsnog doen. Met wat rente erbij.
Hebben jullie nog wat te bekennen? Laat je vooral niet weerhouden het met ons te delen. Altijd fijn om te weten dat je niet alleen staat.
Reageer op artikel:
Mama’s bekentenissen
