Mama maakt zich zorgen

Ik schrik wakker, je huilt. Helemaal nat van de snottebellen en je traantjes. Ik troost je en maak je wangetjes schoon. Zo verkouden. Stomme winter ook. Je wilt niks, geen fles melk, geen schone luier, geen neusspray, je kan alleen maar huilen.

Het is midden in de nacht, ik sluip met je naar beneden om maar niemand wakker te maken, want wat kan jij hard huilen.

Met mijn lippen voel ik aan je voorhoofd, een pietsje warm, maar geen hoge koorts, zeker niet.
Als een zielig vogeltje lig je in mijn armen, je huilt zonder dat je zelf nog weet waarom, maar ik krijg je niet stil. Je stemmetje klinkt helemaal schor.
Ik besluit je ondanks je tegenstribbelen toch wat neusspray te geven, Luuf onder je voetjes te smeren en geef je voor de zekerheid een paracetamol. Voor jou ook fijn om een paar uurtjes goed te slapen. De fles probeer ik nog, maar die weiger je.

Ik wieg je door de kamer, er kan geen lachje vanaf als ik een van mijn standaard grapjes met je maak.

Na een tijdje besluit ik je toch maar in bed te leggen, je bent het er zelf niet mee eens, maar ik zet door. Je krijst het uit. Een kwartier zit ik voor je kamertje te hopen dat je lekker gaat slapen, maar er lijkt geen verandering te komen in je huil. Het wordt niet minder, misschien zelfs wel meer. Ik haal je er weer uit, de snottebellen zitten weer overal. Wat een verdriet. Ik houd je vast en wieg je zoals we dat zo vaak met je deden. Inmiddels weeg je zo’n 12 kilo, maar dat laat ik je niet merken. Je wordt een beetje rustig en dit lijkt het perfecte moment je weer over te tillen. Jij denkt daar anders over. Het lijkt weer van voor af aan te beginnen en ik ga voor je kamertje zitten. Na een tijdje lijkt het gehuil iets minder te worden, of verbeeld ik me dat? Ja hoor, het geluid neemt af en er is af en toe een pauze in het gehuil. De pauzes worden steeds langer en hij lijkt langzaamaan in slaap te vallen. Ineens hoor ik niks meer. Ik durf niet te bewegen, sluip naar zijn deur en leg mijn oor er tegen aan. Zou dit wel kloppen. Ik ben er niet gerust op en open de deur op mijn allerzachtst en kan hem gelukkig horen. Hij ligt heerlijk te slapen, alleen nu ik nog!

 

Reageer op artikel:
Mama maakt zich zorgen
Sluiten