De emoties van de kraamvrouw dag voor dag door de ogen van de kraamverzorgende

Hormonen. Stofjes. Je kan ze niet zien, maar wat kunnen ze sterk zijn. Zeker bij kraamvrouwen. En ze hebben zoveel invloed op stemming en gedrag. Soms lijkt het wel alsof wij, kraamverzorgenden, iedere dag met een ander persoon te maken hebben.

Dag 1: Hyperdepieper. IK HEB EEN KIND!!! Wat is hij/zij mooooi!!! Ik voel me echt heel prima, heb eigenlijk nergens last van. Nee hoor ook geen pijn. Wat is hij/zij mooooi!!!

Dag 2: Nou, ben wel moe hoor, maar ja, je krijgt er zoveel voor terug. Ja, plassen doet wel een beetje pijn, maar ja geeft niet. En slapen gaat nog niet zo goed, maar het gaat allemaal best goed.

Dag 3: Oeiii, het valt toch niet zo mee, het is toch best wel zwaar eigenlijk. Ik heb pijn aan mijn hechtingen en ik ben echt moe na een paar nachten niet slapen en de bevalling. En ik vind voeden om de drie uur toch ook zwaarder dan ik dacht.

Dag 4: WHOEOEOEOEOE! Ik ben moehoehoehoe!!! En ik heb pijn, en lig niet goed, en ik vind het niet meer leuk, en ik heb stuwing, en ik ben een moeder van niks, en ik kan het niet. NEEE IK WIL GEEN THEE/BROOD/FRUIT/TIJDSCHRIFT etc. IK WEET NIET WAT IK WEL WIL.

Dag 5: Hé, goeiemorgen! Nou joh, ik voel me veel beter dan gisteren. Het gaat wel weer, heftig hoor allemaal. Ik ga even slapen nu, want het was vannacht toch nog wel weinig slapen; hij/zij huilde toch nog wel veel. Neem jij de baby?

Dag 6: Goh, ik voel me echt heel goed vandaag. Zou jij even willen stofzuigen/boodschappendoen/wasdraaien/dweilen/strijken en ramen lappen?

Dag 7: Hoezo moet ik toch nog even rustig aan doen? Pffff, het gaat hartstikke goed. En ik weet echt wel hoe ik mijn kindje in bad moet doen hoor, hoeven we niet meer te oefenen. Maak jij even een schaal met beschuitjes, zo meteen komen mijn vriendinnen langs.

Dag 8: Snik, snotter, je gaat echt weg, ik kan het nog niet alleen, dat wordt morgen heel moeilijk……..

 

Tja. Heel normaal en daar kijken wij niet van op. Lastig wordt ‘t als het humeur zodanig daalt rond dag 4 dat de kraamvrouw onaardig tegen ons gaat doen. Wij snappen heus wel waar het door komt, maar leuk is het niet.

Even voor de heren: probeer op deze dagen niet met oplossingen aan te komen voor de problemen die zij opsomt. Het enige dat je moet doen is: luisteren, een arm om haar heen leggen en zeggen dat ze geweldig is, dat ze het prima doet en dat je van haar houdt. Wees niet beledigd als ze daar grommend op reageert. Trek die dagen ook maar een beetje je eigen plan. En echt, het gaat weer over. Het zijn maar hormonen.

 

Hallo, ik ben Jasmijn en ik werk als kraamverzorgende in Amsterdam. Dat doe ik nu een jaar of vijftien. Daarvoor verdiende ik mijn brood in de kunst maar dat werd op een gegeven moment te moeilijk en ik besloot te switchen. Ik kon bij een kraamburo aan de slag en tegelijk een verkorte opleiding doen. Sindsdien werk ik met veel plezier in de kraamzorg. Het mooie van dit werk is dat je echt wat voor mensen kunt betekenen. Je komt altijd ergens waar iets bijzonders aan de hand is en het is enorm afwisselend. Maar het is ook een pittig vak en we komen ook minder leuke dingen tegen. Omdat ik elke week wel iets meemaak wat de moeite is om op te schrijven ben ik blogjes gaan maken. Het lijkt mij leuk om dit te delen en is het wellicht interessant voor jullie om een kijkje te nemen in onze wereld, de wereld van de kraamzorg!

 

Wil je meer lezen van Jamijn? Lees dan ook haar blog Aanpassen.

 

Wanneer doe je het nou goed als ouder?

Reageer op artikel:
De emoties van de kraamvrouw dag voor dag door de ogen van de kraamverzorgende
Sluiten