Kind bij je in bed laten slapen

Kind bij je in bed laten slapen: geef ze 1 vinger en ze nemen je hele bed.

Iedereen met kinderen kent de momenten dat je langs het kamertje sluipt en als de dood bent dat je hem per ongeluk wakker maakt. Helaas heb je slechte en goede slapers, maar – sorry dat ik het zeg – een groot gedeelte ligt ook aan de ouders zelf.

Goede vrienden van ons klaagden jarenlang over het feit dat hun dochter iedere nacht tussen hen in lag. Die van ons – even oud – sliep gewoon in zijn eigen kamertje. Natuurlijk werd hij wel eens wakker als hij ziek was, uit zijn bedje was gevallen, in bed had geplast of een enge droom had gehad; maar we kregen hem altijd weer zijn eigen bedje in. Ik denk dat hij niet eens wíst dat je ook bij je ouders in bed kon slapen. Lucky us…

Met z’n vieren in één bed

Bij kind nummer twee ging het eigenlijk hetzelfde, een goede, diepe slaapster en in al die jaren op twee handen te tellen dat ze ons ’s nachts kwam wakker maken. Heerlijk. Diezelfde vrienden – inmiddels ook twee kinderen – lagen nu iedere nacht met z’n vieren in bed. Gelukkig konden we er met elkaar heel hard om lachen, maar stiekem had ik het wel met ze te doen. Twee schoppende peuters in je bed, een drukke baan en een druk sociaal leven: dat houdt niemand lang vol, nou ja de peutertjes leken het lang vol te houden.

Nachtmerries

Toen wij onze derde kregen leek het allemaal weer goed te gaan. Ze sliep lekker door en had weinig problemen, totdat ze last kreeg van hele erge nachtmerries. De eerste paar keren troostten we haar op haar kamertje, zaten we zo lang als nodig was op haar bedje en aaiden we haar net zo lang totdat ze weer in slaap viel. Na een tijdje ging ons dat opbreken, het leek ineens bijna iedere nacht raak en wij konden niet meer. Op een nacht dat ik haar hoorde snikken en ik ongeveer slaapwandelend naar haar toe liep besloot ik haar in bed te nemen ‘kruip maar lekker dicht tegen mama aan’. Ze sliep binnen een minuut en ik daardoor ook.

Ineens waren wij die ouders

Grootste fout uit mijn leven, dit smaakte naar meer voor haar. Werd ze ’s nachts wakker dan wilde ze alleen nog maar bij mij in bed. Omdat ik geen kracht had voor een scène en ik als de dood was dat de andere kinderen wakker zouden worden, gaf ik toe. En ja hoor, ineens waren wij van die ouders bij wie hun kind elke nacht tussen hen in lag. Precies waar ik zo tegen was. Het vervelende was ook nog dat het geen rustige slaapster is. Ik denk dat ze zich wel 35 keer per nacht 360 graden omdraait en haar benen en armen doen gezellig mee. Soms hebben we helemaal geluk als ze ook nog praat in haar slaap of een paar hoestbuien heeft. Ik schrik per nacht minstens 10 keer wakker.

Een nacht doorslapen

Op dit moment zijn we bezig met het ‘afkickproces’. Ik ga extra vroeg naar bed, zodat ik ’s nachts uitgerust genoeg ben om de strijd aan te gaan. Voordat ze gaat slapen spreek ik haar toe en in een zwakkere bui beloof ik haar een kleinigheidje. Het gaat al een paar nachten goed en wat voelt het waanzinnig lekker om een nacht ononderbroken te slapen. Mensen zonder kinderen kennen dit gevoel niet, maar na wekenlang vreselijke nachten voelt een nacht aan één stuk door slapen als het grootste cadeau dat je kunt krijgen. Nog even en we zijn er hopelijk voorgoed weer van af en ik beloof mezelf plechtig nooit meer te zwichten, want je geeft ze één vinger en ze nemen je hele bed.

 

Reageer op artikel:
Kind bij je in bed laten slapen
Sluiten