Kersverse ouders verliezen het eerste jaar 44 DAGEN aan slaap
Baby’s slapen wat af het eerste jaar. De luxe van meerdere slaapjes per dag waar deze mini’s van kunnen genieten is bijna jaloersmakend. Zeker voor kersverse ouders. Want hoewel baby’tjes zelf heel wat uur knorrend op één oor doorbrengen, is het geen nieuws dat ze tegelijkertijd behoorlijk wat impact kunnen hebben op de nachtrust van hun ouders. Hoeveel impact dan precies? Schrik niet.
Deze lieve, kleine monsters eisen het eerste jaar van hun leven gemiddeld 44 dagen van jouw nachtrust op. 44 DAGEN!
Dat is zo’n 6,3 weken slaap per jaar!
Ofwel 1.056 uur per jaar!
20,3 uur per week!
2,9 uur per nacht!
En dat terwijl de meeste mensen toch 8 uur slaap per nacht nastreven (het gewenste aantal uur om goed te kunnen functioneren gedurende de dag en om gezond te blijven).
Baby’s steken daar dus een stokje voor; 5,1 uur per nacht is voldoende volgens hun. De andere 2,9 uur oorspronkelijke slaaptijd wordt door de nieuwe ouders besteed aan nachtvoedingen, een huilend of ziek kindje, wakker geworden van bijvoorbeeld een verstopte neus, een enge droom of omdat hij of zij er een geheel eigen ritme op nahoudt.
Maar ook nachtelijke zorgen om de kinderen is een boosdoener.
De schuld kan echter niet geheel en al bij baby’s neergelegd worden, ook algehele slapeloosheid en to do-lijstjes die door het hoofd blijven zweven zorgen voor slaapverlies.
En niet alleen dat, een partner kan eveneens als dader aangewezen worden. Bijvoorbeeld een snurkende partner of eentje met specifieke slaaprituelen (zoals in de nacht Netflixen, een boek lezen of meerdere wc-bezoekjes per nacht). Zij zorgen voor zeker 2 gebroken nachten per week (dat zijn er zo’n 108 per jaar).
Misschien kunnen we de schok wat verzachten. Want als je bovenstaande cijfers afzet tegen het aantal uur dat je in een heel mensenleven wegsnurkt – namelijk gemiddeld ca. 26 jaar, ook wel 118 dagen ofwel 2847 uur per jaar – valt bovenstaande eigenlijk best wel weer mee, nietwaar?
(Onderzoek uitgevoerd door Ergoflex, Groot-Brittannië, onder 1800 respondenten, 2013)
