Ik heb spijt van mijn tweede leg
Ik heb spijt van mijn tweede leg
– EEN INGEZONDEN MAIL VAN EEN VADER –
Ik weet niet of mannen ook mogen reageren, maar ik probeer het gewoon. Met mijn eerste vrouw kreeg ik twee geweldige kinderen. Ze zijn nu 18 en 15, en helaas wonen ze grotendeels niet meer bij mij. Ik ben zo’n zeven jaar geleden van hun moeder gescheiden. Gelukkig in goede harmonie, we hebben alles keurig geregeld en zien elkaar ook nog regelmatig. Mijn ex vrouw kreeg een nieuwe vriend en ik kreeg een nieuwe relatie. Met een vrouw, misschien wat cliché, maar ze is een stuk jonger. In het begin bloeide ik hier enorm van op, van al haar leuke vriendinnen, haar jonge leventje en energie.
Na een tijdje begon ze over kinderen. Ik was er al een beetje bang voor en had het onderwerp daarom al een beetje vermeden. Ik moest eerlijk naar mezelf zijn, als ik echt van haar houd dan moet ik haar ook een gezin gunnen en ik zou als het kindje er zou zijn, er heus wel weer gek op zijn. En – niet onbelangrijk – ik ben echt gek op mijn vriendin.
We besloten er voor te gaan en vorig jaar kregen we alweer ons tweede kindje. Het zijn schatten van kindjes, maar als ik heel eerlijk ben is het me enorm tegen gevallen om nu weer in de luiers te zitten. Mijn oudste kinderen zijn ongeveer het huis uit en volwassen en nu begin ik weer van voor af aan. En daarbij ben ik nu zelf in de vijftig. Eigenlijk ben ik toe aan leuke dingen doen, weer vrije tijd hebben en genieten van wat ik zakelijk heb opgebouwd. Maar ik moet vrijdag op tijd naar huis, want de kindjes zijn weer rond 06:00 uur wakker en een korte nacht trek ik echt niet meer. Soms heb ik wel eens spijt van mijn beslissing, denk ik terug aan de tijd bij mijn eerste vrouw: zo slecht hadden we het niet.
Zijn er mannen die dit herkennen?
