Het geslacht werd verraden door de echoscopiste
Het geslacht werd verraden door de echoscopiste
Ons eerste kindje. Zo spannend! We hadden al besloten vanaf moment een dat we – als we ooit zwanger zouden worden – zeker niet zouden willen weten wat het zou worden. Een jongen of een meisje, wat zou het eigenlijk uitmaken, als het maar gezond is toch?
Toen ik zwanger was, waren we zo blij. Het heeft wel lang op zich laten wachten, dus het kwam als een groot kado.
De testen, de echo’s, de afspraken bij de verloskundige: alles was even spannend. Als alles maar goed zat.
En toen… die ene echo. Ik weet het nog zo goed. Ik was alleen, mijn partner was in het buitenland en ik vond het helemaal niet zo erg om alleen te gaan. Ik kwam met een verwijsbriefje bij echocentrum (naam verwijderd door redactie). Ik lag daar nog maar net of de echoscopiste zei: “ach dit is zo overduidelijk een mannetje”. Ik schrok me werkelijk helemaal gek. Dit zou onze grootste verrassing zijn zijde geboorte en nu werd dit zomaar mede gedeeld???
Voor alle ouders van alleen maar dochters: jullie hebben de loterij gewonnen!
Ik vroeg meteen wat ze hiermee bedoelde en ze herhaalde trots wat ze daarvoor had gezegd: “het is overduidelijk een mannetje”.
Ik was helemaal van de kaart, heb haar aangegeven dat ik dit niet had willen weten. Hierop zei ze dat er niet duidelijk in het dossier stond dat we dat niet wilden weten. Ik was het niet met haar eens, ze had het gewoon niet zomaar moeten zeggen. Maar goed. Dat had geen zin meer, ik wist inmiddels toch al.
Of ik mijn partner hiervan op de hoogte moest stellen?
Eerst wilde ik het geheim houden, maar dat lukte niet langer dan 2 dagen. Heb ‘t hem maar verteld met een leuk kadootje. Hij snapte er niks van, maar was uiteindelijk heel erg blij.
Toch maar het kamertje blauw geschilderd en voetbalschoentjes opa’n kastje gelegd…
Maar bij een volgende wil ik het echt niet weten…
