2-jarig jongetje geschorst van kinderdagverblijf
In Engeland is een tweejarig jongetje geschorst van een kinderdagverblijf.
In Daily Mail staat het artikel, versterkt met foto’s van een innig droevig kijkende moeder, oma en een kleine boevenkop, Danny genaamd.
Krassen en deuken
Danny is dus geschorst en zijn familie is het daar absoluut niet mee eens. “Hoe kun je een 2-jarig kind nou schorsen? Het is nog maar een baby!”, aldus zijn oma.
Maar met Danny in de buurt ben je er als ouder niet zeker van dat je je eigen kind aan het einde van de dag weer zonder krassen of deuken ‘retour krijgt’.
Wat ging er aan de schorsing vooraf?
Danny ging nog geen 3 dagen naar het kinderdagverblijf, maar heeft het in die korte tijd meteen te bont gemaakt. Bij de eerste wen-dag had hij al binnen een half uur een kindje toegetakeld: gekrabd in het gezicht. Op dag 2 hetzelfde verhaal, weer een slachtoffertje die met een souvenir van Danny in het gezicht naar huis ging. En op dag 3 kon Danny wederom zijn handjes niet thuis houden: nog een kind met krab-krassen in het gezicht.
Dus heeft het kinderdagverblijf besloten – ter veiligheid van de andere kinderen – dat Danny eerst thuis aan zijn social skills moet gaan werken, en als die verbeterd zijn, is hij weer van harte welkom.
Verontwaardiging alom
Zijn familie is disgusted. “Danny krijgt niet eens een eerlijke kans”, vindt oma. “We hebben het kinderdagverblijf nota bene gewaarschuwd dat Danny de neiging heeft ‘achter andere kinderen aan te gaan.” …
“Maar hij scheldt niet, en hij gooit ook niet met dingen, hij molesteert alleen af en toe een ander kind.”… Nee, dat maakt het allemaal een stuk minder erg inderdaad 😉
“Soms als hij buiten speelt moeten we hem ook goed in de gaten houden als hij met andere kinderen speelt. We zijn er nog niet uit wat het probleem is.”
Impact
Oma is vooral bang voor wat de impact van deze schorsing zal zijn op de ontwikkeling van Danny. En niet alleen op Danny maar ook op zijn 1-jarige zusje, met wie hij ook regelmatig in de clinch ligt. Ze vond de leiding van het kinderdagverblijf zo lief en aardig en ze denkt dat Danny er zeker profijt van had gehad als hij had mogen blijven. (… Danny wel inderdaad).
“Danny vertoont wat uitdagend gedrag, maar nu heeft hij niet eens een eerlijke kans gehad, ze hebben niet eens echt werk van hem gemaakt. Dat is walgelijk.”
Komen we tot de vraag: is het dan de verantwoordelijkheid van een kinderdagverblijf om kinderen manieren en sociale vaardigheden aan te leren? Is dat niet de taak van de ouders?
Hoor en wederhoor
Een vertegenwoordiger van het kinderdagverblijf zegt: “We nemen de veiligheid en zorg van alle kinderen hier uitermate serieus. Als gevolg van een reeks van incidenten hadden we helaas geen andere optie dan hem te schorsen. Is zijn gedrag verbeterd, dan is dit jongetje weer meer dan welkom.”
Fair enough vinden wij. Wat jullie?
Bron: Daily Mail
Misschien moeten Danny’s moeder en oma het volgende artikel een keertje lezen:
Zo maak je van je kind een optimist.
