Het geheim van werkende moeders
Waarschijnlijk voor iedere moeder een strijd: je wilt -of moet – werken, maar je voelt je ook standaard schuldig naar je kinderen. Eigenlijk probeer je alle ballen tegelijk hoog te houden. Je voelt je niet alleen schuldig naar je kinderen, maar misschien ook wel naar je collega-moeders die af en toe wat voor jou moeten oplossen, omdat je er nu eenmaal niet bent.
Ik ben absoluut niet voor of tegen, maar eerlijk gezegd denk ik dat een werkende moeder het beter voor elkaar heeft dan een thuismoeder en dan wel om de volgende redenen:
-
hoe gek het ook klinkt, je hebt even wat tijd voor je zelf. Als is het op de fiets of in de auto naar je werk, je kunt even radio luisteren, bellen, appen of wat dan ook zonder dat er iemand doorheen praat, Dikkertje Dap aan wilt in plaats de radio, je telefoon wilt lenen voor een spelletje. Jij bent even de baas.
-
je staat midden in de maatschappij, weet wat er gaande is en maakt dingen mee. Af en toe is het best lekker om onder volwassenen te zijn en normale gesprekken te voeren. Het spelletje van onze dreumes om zijn lepel vier-en-tachtig achter elkaar op de grond te gooien – die ik dan net zo vaak weer mag oprapen – is soms wat geestdodend.
-
je kunt op bepaalde momenten dat er wat van je verwacht wordt heerlijk je snor drukken. Helaas luizenmoeders: ik moet werken
-
wanneer je thuis komt na een lange dag werken heb je je kleintjes zo gemist, dat je het helemaal aankan en kan je met veel geduld en interesse luisteren naar de verhalen van die lieverds. Ben je 24/7 met ze, dan is het spitsuur des te zwaarder
-
mensen hebben respect voor je: waaaaat? Je werkt en hebt ook nog zoveel kinderen?
-
niet geheel onbelangrijk, je verdient centjes en daarmee kunnen jullie weer leuke dingen doen
-
in de meeste gevallen is werken leuk, je maakt veel mee, ontmoet veel leuke mensen en na een lange dag word je overspoeld met knuffels en kusjes van je kinderen
Reageer op artikel:
Het geheim van werkende moeders
