Gehandicapt en zwanger
Gehandicapt en zwanger
Lieve dames van Buskruit,
Vaker heb ik een ingezonden vraag voorbij zien komen en omdat ik met een issue zit, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en stel ik hem aan jullie en hoop ik dat jullie deze vraag willen delen op jullie website.
Een aantal jaar geleden heb ik een auto-ongeluk gehad en ik was er bijna geweest. Gelukkig ben ik sneller hersteld dan dat ze ooit hadden kunnen denken, maar helaas heb ik blijvende schade en ben ik rolstoelgebonden.
Voordat dit ongeluk gebeurde hadden mijn vriend en ik babyplannen, maar vanwege alles wat er is gebeurd hebben we het daar niet meer over gehad.
Nu ik me weer een beetje beter in mijn vel voel, de rolstoel steeds meer ga accepteren, komen de babykriebels weer boven. Ik heb het met mijn vriend erover gehad en hij twijfelt er over. Hij kan het niet precies onder woorden brengen waarom hij deze gevoelens heeft, maar hij heeft het. Hij vindt dat we het kind dan bewust een beperkt leven geven. Dat het kindje altijd een moeder zal hebben waar mensen naar kijken, een moeder die anders is dan de andere moeders en een moeder die niet alles kan wat normale moeders wel kunnen.
Ik zal inderdaad nooit meer kunnen lopen en een arm kan ik maar beperkt gebruiken. Ons huis is aangepast, ik kan geen auto meer rijden.
Gelukkig zou ik volgens de arts wel zwanger kunnen worden. Dat weet je natuurlijk nooit zeker he, of het ook daadwerkelijk zal lukken.
Ik zou via deze weg willen vragen of er hier moeders zijn die ook gehandicapt of deels gehandicapt zijn met kinderen. Graag zou ik hun ervaringen willen weten. Het feit dat mijn vriend twijfelt heeft mij ook aan het twijfelen gezet. Hopelijk beperkt mijn handicap mij niet ook nog hier mee.
