Erica’s verdoving werkte niet tijdens haar keizersnede
Erica’s verdoving werkte niet tijdens haar keizersnede
De bevalling van Erica verliep niet geheel vlekkeloos, zou je wel kunnen zeggen. Na uren, uren, uren van alles te hebben geprobeerd, werd er nadat haar zoontje op een brute wijze geprobeerd werd er met een tang uit te halen, toch gekozen voor een keizersnede. Doordat haar bevalling al een tijdje duurde en haar zoontje Maarten het al een tijdje wat zwaarder had (zijn hartslag ging omlaag), besloten ze een spoedkeizersnede uit te voeren.
Het ging ontzettend snel en voor ik het wist lag ik op de operatietafel. Ik voelde letterlijk wat ze aan het doen waren en riep alleen maar ‘aaaaaauuuuuuuuuu auuuuuuuuuuuuuuuuu’, maar de artsen waren teveel met mijn Maarten bezig. Ik kreeg letterlijk het gevoel dat ik out zou gaan. De pijn was veel te heftig. Ik pakte met mijn laatste kracht de hand van een verpleegster en zei dat ik alle pijn voelde. Ik zag dat ze eerst twijfelde, maar al snel had ze door dat de verdoving echt niet werkte. Ze ondernam direct actie.
Terwijl de artsen met Maarten bezig waren kreeg ik een soort mondkapje op en werd alles beter, op in ieder geval dat denk ik, want ik heb het niet meer meegekregen. Maarten is gezond geboren en ik leef nog. Het heeft wel heel lang geduurd voordat ik hier overheen was. Het beeld dat ik daar lag en niemand me hoorde of zag en ik verging van de pijn heeft me heel lang achtervolgd.
Gelukkig heb ik nog nagesprekken gehad met de artsen die mij hebben geholpen en ze hebben me uitgelegd dat Maarten op dat moment echt in gevaar was en hij er zo snel mogelijk uit moest. Ze hebben me ook ervan overtuigd dat dit nooit meer zal gebeuren en dat dit met koeienletters in mijn dossier komt te staan.
Ik ben nog steeds niet zwanger van de tweede, omdat ik nog steeds angst heb voor de bevalling, maar ooit moet ik er doorheen.
