De eerste signalen van een bevalling: never a dull moment. Ervaringen en voorbeelden.
De eerste signalen van een bevalling: never a dull moment, zo blijkt!
Net zoals waarschijnlijk alle moeders kan ik me de bevallingen van mijn 3 kinderen tot op de seconde navertellen en herbeleven. Vooral het begin, de eerste tekenen, vind ik nog steeds een interessant iets. Vooral omdat het bij alle drie anders begon.
Heb je alles in huis voor de bevalling?
Bij de eerste lag ik met 39 weken en 4 dagen nog heerlijk in bed, nog in diepe slaap, toen ik om 9:00 uur wakker schrok van een harde ‘P A N G !’. Dat was ik zelf. Of eigenlijk, dat waren mijn vliezen die braken. En na die ‘pang’ volgde vrijwel meteen een hoos vruchtwater. Alsof er een grote ballon gevuld met water lek geprikt werd. Dat was het in feite ook, maar zo klonk het ook echt.
Bij de tweede werd ik ’s nachts om 4:30 uur wakker zonder specifieke reden (dacht ik). Slechts met een beetje ongemakkelijk gevoel in mijn onderrug. Hoewel ik zelf echt geen seconde dacht aan de mogelijkheid dat dit het wel eens zou kunnen zijn, was mijn man meteen in opperste staat van paraatheid. Hij begon te timen terwijl er nog niets te timen viel, wilde de verloskundige bellen en ging alvast douchen, terwijl ik nog dacht ‘Nee joh, doe niet zo spastisch, nog níets aan de hand’. Maar 10 minuten later braken mijn vliezen en was daar dus toch het begin.
Bij de derde geen verrassingen: die werd ingeleid met 41 weken zwangerschap.
Een vriendin verloor ineens met 33 weken zwangerschap tijdens de laatste kantoor-vrijdagmiddagborrel voor haar zwangerschapsverlof vruchtwater en beviel diezelfde nacht nog van een gezonde zoon (terwijl haar man op dat moment in het buitenland zat).
Bij een andere vriendin begonnen de weeën tijdens de bruiloft van haar zusje. Zij moest het feestje vroegtijdig verlaten.
Bij een kennis braken de vliezen terwijl ze in de supermarkt liep. Haar kindje was nog niet ingedaald, dus zij moest ter plekke en per direct plat op de grond gaan liggen, wachten op hulp.
En – baas boven baas – het zusje van een vriendin ging met ernstige buikklachten en krampen naar de Spoedeisende Hulp om daar te horen dat ze a) zwanger was (ze had oprecht géén idee) en b) binnen een paar uur moeder zou worden.
Ik blijf het een interessant gebeuren vinden en ben daarom heel erg benieuwd naar jullie ervaringen. Wat was voor jou het eerste signaal van de bevalling?
In lijn hiermee ook interessant:
Wanneer lek je vruchtwater?
De bevalling: eigenlijk een opeenvolging van allerlei bevallingen achter elkaar.
