De eerste keer aan de borst
De eerste keer aan de borst
Onwerkelijk: kleine vingertjes, een best groot hoofdje (dat dat páste….), een stevig ruggetje en heuse beentjes en voetjes. Dat kleine mensje zat écht al die maanden in je buik. Trapte zacht, duwde hard, golfde, hikte en draaide. Maakte die saaie vergadering tot een stiekem gezellig onderonsje en hield je ’s nachts uit je toch al onrustige slaap. Hij heeft minstens drie verschillende koosnaampjes gehoord en miljoenen aaitjes gehad van jou en je wachtende partner. Een commode vol luiertjes en kleertjes staan al weken klaar en de hele familie was vol verwachting.
Het moment is daar: hij ís er! Een warme doek wordt over de kleine heen gelegd en soms wordt hem een mutsje op gezet. Na een paar minuten zal de verloskundige vragen of je partner de navelstreng wil doorknippen. Ook mag je nog eens flink persen zodat de placenta wordt geboren. Dit alles gebeurt terwijl je baby zacht bewegend en soms flink protesterend op je blote borst ligt. Inmiddels zijn ook zijn oogjes open gegaan en hij zal oogcontact met je zoeken terwijl je zacht tegen hem praat en hem vasthoudt. Het contact van jouw blote huid met die van je baby zal ervoor zorgen dat jouw huidbacteriën en die van je partner contact maken met het lichaam van je baby. Zo kan het microbioom met lichaamseigen bacteriën gaan groeien.
Na een tijdje zal je zien dat je baby, die op je borst ligt, zijn tongetje uitsteekt en dat zijn hoofdje meer in beweging komt. Als jij, ondersteund door kussens, comfortabel onderuit zit wordt door de zwaartekracht de baby op zijn plekje gehouden en zal hij niet van je buik glijden. Jouw armen heb je instinctief om hem heen liggen. De kleine gaat zijn voetjes gebruiken om zich omhoog te bewegen, richting jouw borst met het in de zwangerschap donkerder gekleurd tepelhof. Die donkere plek zal hem de richting wijzen, net zoals de geur van je borst. Die kleine bultjes op het tepelhof zijn namelijk kliertjes (ontdekt door Dr. Montgomery. We noemen ze daarom: ‘kliertjes van Montgomery’).
Wat je NIET moet zeggen tegen een moeder die borstvoeding geeft
Die kliertjes scheiden een olieachtige, antibacteriële substantie af die je tepels en tepelhof verzorgen, en de geur ervan lijkt op de geur van het vertrouwde vruchtwater. Daar gaat de kleine op af. Je zal misschien zien dat je baby zijn handjes naar zijn mondje brengt. Doordat deze nog vochtig zijn van het vruchtwater zal het proeven ervan hem nog meer de weg wijzen naar de borst. Al kruipend met handjes en voetjes en geluidjes makend bereikt de baby de borst, bemoedigend toegesproken en geholpen door jou en je partner. De baby zal de tepel steeds beter in het vizier krijgen en uiteindelijk – het kan best een klein half uur duren- raakt zijn mondje de tepel. Hij zal zijn hoofdje zoekend draaien en door de aanraking van de tepel tegen zijn lipjes zal hij zijn mondje wijd openen en de tepel met een deel van de tepelhof in zijn mondje nemen. Vergenoegd zal hij met kracht beginnen te zuigen en jij zal voor het eerst voelen dat er aan de borst gedronken wordt. Je zult het voelen trekken en sommige moeders ervaren het als een onprettig gevoel. Het is elk geval een nieuwe ervaring!
Als de baby voldaan is zal hij de borst vanzelf loslaten. Misschien zoekt hij opnieuw; help hem dan naar de andere borst en geef de gelegenheid daar ook nog even te drinken. Het gevoel in zijn mondje van die eerste keer aan de borst wordt in zijn hersentjes geprent en dat gevoel zal hij bij elke volgende voeding weer opnieuw opzoeken. De baby zal enorm genieten van zijn eerste voeding. Het zuigen ontspant en geeft vertrouwen. Jouw geur is pure herkenning. Je warmte zorgt ervoor dat zijn lichaamstemperatuur reguleert en zijn zuurstofopname optimaliseert. De nieuwe wereld waar hij zo stormachtig in beland is, zal hem niet snel van zijn stuk brengen als hij dat vanaf het meest vertrouwde plekje mag leren kennen.
Maak je geen zorgen als de situatie vlak na de bevalling anders is en de baby niet direct aan de borst kan of wil. Soms is een snelle medische check nodig, is de baby niet zo lekker na de geboorte of is de moeder nog niet in staat om snel na de bevalling aan te leggen, bijvoorbeeld na een keizersnede. Je baby heeft reflexen, die hij ook een tijdje na de geboorte gebruikt bij het aanhappen aan de borst. Zodra hij er klaar voor is zal hij ze zeker gebruiken als hij er de tijd en gelegenheid voor krijgt. Hier zullen de verloskundige en kraamverzorgende je zeker bij begeleiden. Schakel een lactatiekundige IBCLC in als je problemen ondervindt bij de borstvoeding.
Borstvoedingscoach & Kraamzorg Mireille
www.mireillekraamzorg.nl
Lees de andere blog van Mireille:
