Een nacht alleen!
Regelmatig moet ik denken aan het nummer van ‘Doe Maar’ waarin hij smeekt ‘1 nacht alleen’ te mogen zijn. Ik denk – of eerlijk gezegd weet ik zeker – dat hij iets anders bedoelde toen hij die tekst schreef dan dat ik nu bedoel, maar de strekking is hetzelfde.
Hoeveel ik ook houd van onze prachtige, lieve en leuke poppetjes, soms word ik echt horendol van ze en van hun zooi.
Ik kan geen wc inlopen of hij zit nog vol met wc-papier en het liefst met nog wat plas op de bril of een remspoor her en der. Wanneer ik de ijskast of een ander laatje opentrek, vind ik standaard een leeg pak melk of een pak koekjes zonder inhoud. Ik voel me echt m’n moeder als ik mezelf hoor vragen of ze niet één keer – als ze dan toch stiekem iets lekkers pakken – op z’n minst de verpakking weg zouden kunnen gooien. Maar blijkbaar praat ik tegen dovemans oren (oei, weer zo’n vreselijk zin van mijn ouders).
De nieuwe witte gympen waarvan ze me verzekerd hadden deze nooit in het bos of in de tuin aan te doen liggen er twee dagen na aankoop bij of ze al een heel mensenleven zijn meegegaan en met een beetje mazzel mag ik iedere avond de vieze sokken er zelf uitpeuteren en in de wasmand gooien.
Iedere avond leg ik alle kinderen in hun eigen bed, maar gek genoeg word ik regelmatig wakker met 1, 2 of soms 3 kinderen in m’n Lebensraum en dan moet ik blij zijn dat niemand in mijn bed heeft geplast of toevallig een bloedneus heeft gehad.
Wanneer ze ‘s ochtends naar school gaan, ren ik met de schooltassen achter ze aan en regelmatig moet ik nog een huiswerkschriftje of gymspullen nabrengen. Wanneer ik daarna het ontbijt opruim betrap ik ze er op toch niet hun fruit te hebben opgegeten of dat er nog tandenborstels droog zijn grrrr.
Na school lijkt ons huis weleens een naschoolse opvang met alle kinderen die het huis in en uitlopen en denk ik (ik zeg deze nog nét niet hardop) dat het hier toch echt geen hotel is.
Als iedereen ‘s avonds lief in bed ligt, nadat ieder kind uitgebreid is voorgelezen en ik voor de zoveelste keer een pleeborstel door de wc haal, de sokken uit alle schoenen haal en een leeg pak melk uit de ijskast haal, denk ik aan hoe we onszelf gelukkig mogen prijzen met deze vier wondertjes.
Maar hoe gelukkig dan ook, mag ik dan vanavond – of al is het maar één avond – álsjeblieft ‘EEN NACHT ALLEEN’?
