De droomvakantie met kinderen
De wereld rond
Onze oudste zoon is inmiddels twaalf jaar en eigenlijk passen wij onze vakanties al twaalf jaar aan op de kinderen. Voordat we kinderen kregen, vonden we het doodnormaal om verre reizen te maken. Even je visum regelen en óp naar New York, Curacao of Thailand. Heerlijk genieten van de andere cultuur en als je last had van een jetlag, dan deed je lekker een middagslaapje in je hotel of op het strand.
Vakantie met kleine kinderen
Je hebt natuurlijk gezinnen die met een Maxi-Cosi in de hand de wereld rond backpacken, maar wij zagen dat niet zo zitten. Ik vond soms een week naar Frankrijk al een wereldreis op zichzelf. De bagage die je meeneemt voor die kleine kleine kinderen lijkt meer op een verhuizing, dan op een weekje ‘ontspannen in de zon’. Ik had een aparte koffer vol met Nutrilon, flesjes, slaapzakken en noem het maar op. Ik was op iedere situatie voorbereid, dacht ik altijd, en dan bleek bij aankomst dat je toch de lievelingsknuffel of iets dergelijks was vergeten. Direct een aanleiding voor klotsende oksels, een bezwete bovenlip, knallende ruzie, een lichte paniekaanval of een krijsend kind. We hebben weleens een oproep gedaan of iemand toevallig onze kant op kwam, om via onze ouders de ontbrekende speen, knuffel of antibiotica mee te geven. Tja, als ik er nu aan terug denk, moet ik er eigenlijk wel een beetje om lachen. Aan de ene kant was dat een heerlijke tijd, maar aan de andere kant ben ik dolblij dat deze fase voorbij is. Dus nee, voor ons geen reisjes buiten Europa. Als er naast bovengenoemde ook nog een vlucht bij komt van ‘weet-ik-het-hoeveel-uur’ dan denk ik dat ik samen met de stewardess aan de beademing had gemoeten. Op de kortste vluchten liep ik al met een lamme arm lopend door het pad naar iedereen excuses te maken. Het leek er soms ook wel op dat baby’s expres gaan poepen tijdens het opstijgen of hun speentje expres net ergens uitspugen waar je niet bij kunt en je riem niet los mag. Nee, geen urenlange vluchten, visa of tijdsverschil voor ons in die tijd.
Uit de luiers
Nu we echt officieel uit de luiers zijn – yihaaaaa – hebben we besloten te sparen voor een bijzondere reis met z’n zesjes. Iedereen mocht aan geven wat hij of zij wilde. Met twee dochters in huis en een zoontje van vier die zijn zussen toch napraat was het niet heel moeilijk om New York er doorheen te krijgen. In de kerstperiode naar New York met z’n zessen is toch wel de droom van iedereen?
Visum
Voor de oudste twee kinderen extra spannend, want dit is toch anders dan een reisje naar Frankrijk, Spanje of Oostenrijk. Zo vond mijn oudste het ‘rete interessant’ om samen met mij de ESTA aan te vragen. Hij stelde honderden vragen over hoe dat werkt met een visum aanvragen en of dit ook voor het hele gezin in een keertje kan. Ook hebben we samen een plan gemaakt voor de vijf dagen die we in New York zullen zijn met z’n allen.
De meisjes willen voornamelijk shoppen, maar ik denk niet dat we dat er bij mijn man en twee zoontjes doorheen krijg 😉 We zullen lekker de toeristische dingen doen, die leuk zijn voor kinderen, maar ook voor ons. Zo willen de oudste twee graag het vrijheidsbeeld, The Empire State Building, Wall Street en al dat soort dingen bekijken. Mijn man en ik willen een avond naar een show en hebben dus ook voor een avondje een oppas bij het hotel geregeld (als dat maar goed gaat, arme oppas haha). Ook gaan we genieten van lekker eten en van elkaar.
Hebben jullie nog tips?
De tickets, voor iedereen een visum en hotel zijn geregeld. Het plan ligt eigenlijk ook zo goed als klaar (met lege koffers heen en met volle koffers terug is het belangrijkste doel). Maar als jullie nog leuke dingen weten, echte ‘must sees’ of ‘must do’s’, dan zijn jullie tips meer dan welkom. De kinderen zitten in een leeftijd tussen de vier jaar en de twaalf jaar oud. Wij hebben in ieder geval al heel veel zin in deze bijzondere reis en als het niet bevalt… dan maar weer naar Frankrijk 😉
Lees ook:
Geen bollendoekjes of wat dan ook meer
