De bevalling van Nienke

Ergens had ik gehoord dat acupunctuur zou zorgen voor een vlotte bevalling. Ik had in mijn verlof toch niet erg veel te doen, dus ik op zoek naar een acupuncturist die hier ervaring mee had.

Daar lag ik dan, met naalden in mijn tenen, voorhoofd en weet ik waar nog meer. Ik merkte er weinig van, maar ze verzekerde mij dat het me zou helpen vlot te bevallen.

Een of twee weken later, toen ik aankwam in het ziekenhuis met (lichte) weeën, was ik mijn bezoekjes bij de acupunctuur soort van vergeten. Ik had bij binnenkomst 4 centimeter ontsluiting. De verloskundige vroeg mij of ik een ruggenprik wilde. Dit was bijna 10 jaar geleden en toen was een ruggenprik nog helemaal niet zo vanzelfsprekend. Mijn nichtje had mij aangeraden zeker een ruggenprik te nemen, dus ik wilde ‘m. Er moesten even wat dingetjes geregeld worden, maar als snel werd ik naar een andere afdeling gereden in het ziekenhuisbed. Ik weet nog dat ik in de lift alles raar om me heen zag bewegen en dat ik echt op mijn tanden moest bijten van de pijn. Toen de ruggenprik werd gezet werd ik streng toegesproken dat ik echt stil moest zitten, want anders kon het misgaan. Ik deed enorm mijn best, maar kreeg zulke pijnscheuten door mijn lichaam dat het bijna niet mogelijk was. Het is me blijkbaar wel gelukt, want de prik werd toch gezet.

Op de weg terug naar ‘mijn’ kamer had ik het niet meer, in plaats van dat de pijn minder werd, werd het alleen maar erger. De verpleegkundigen achter de balie knikte lief naar me en zeiden dat het snel minder zou worden, maar dat werd het niet. De verloskundige die er gelukkig nog bij was vond dit niet normaal en wilde toch even controleren hoe het met mijn ontsluiting zat. Ze geloofde haar eigen handen niet, 10 centimeter, ik mocht persen. Ik was in 45 minuten van 4 centimeter naar 10 gegaan, dit maakte ze niet vaak mee en zeker niet bij een eerste bevalling.

Mijn man – die stapels tijdschriften en filmpjes voor ons had meegenomen – begreep er helemaal niks van. We zouden uuuuuuuuuren in het ziekenhuis zijn voordat de baby geboren zou worden? Dat waren de verhalen van onze vrienden.

Pas een paar weken later viel het kwartje, nou ja eigenlijk niet bij mij, maar bij een vriendin die ik mijn bevallingsverhaal vertelde. Had die acupunctuur toch geholpen! Ineens besefte ik me dat dat heel goed de oorzaak heeft kunnen zijn, maar dat zullen we nooit weten. Het was in ieder geval een topbevalling: kort, maar krachtig!

Reageer op artikel:
De bevalling van Nienke
Sluiten