De bevalling van Marleen
De bevalling van Marleen
Vanaf woensdag had ik weeën, echte weeen maar ze zetten niet door. Gevolg was nog minder slaap en ik echt aan het einde van mij latijn. Maandag had ik weer een controle (38,6wk) en daar barste de bom…tranen dus. Te weinig slaap veel pijn en niks niks niks…. Dus vroeg de verloskundige of ze misschien even zou kijken of er al schot in de zaak zat en als er schot in zat of ze dan gelijk een poging moest doen om te strippen. Tja, dacht ik dan zit je er toch al met je vingers dus rommel er maar op los… Dat was niet nodig. Ik bleek al 3cm onsluiting te hebben. om half 1 stond ik weer buiten. Nog even snel eten gehaald voor de avond en manlief gebeld dat het vast niet lang meer zou duren. Toen naar huis en daar nog even moeders en tante gebeld dat alles nog steeds goed was en dat het niet lang meer zou duren.
En toen begon het. Echte, echte weeen met gelijk er maar 3 minuutjes tussen, Half 2 weer de verloskundige gebeld. Kom maar, het zet door zei ik. Zij was perplex, dat was wel erg snel. Met een half uur was zowel mijn man als de verloskundige in huis. 10 minuutjes later de kraamhulp ook (de verloskundige van het bureau had ook de kraam maar gebeld) Ik heb boven de weeen opgevangen staand aan het bed met een handdoek om goed ik te knijpen. Na een kwartier weeen opvangen had ik in een keer giga persdrang…dat kon toch niet ik stond nog in mijn kleren aan de zijkant van mijn bed. Hoe moest ik dit in ….doen. Hoe krijg ik mijn broek uit en hoe kom ik op het bed dacht ik. De verloskundige hielp met uitkleden en in wee nr 3 ben ik op het bed gekropen….maar toen je moet tenslotte op je rug gaan liggen en ik wist niet hoe ik dat moest doen aangezien ik persweeen had en geen enkele pauze. Ik heb me laten vallen op mijn rug. De verloskundige heeft de vliezen ogenblikkelijk buiten mij geprikt met haar handen ervoor zodat niet alles eronder zou zitten. Beetje mislukt want het vruchtwater liep van het bed af zo haar schoenen in en over de benen van mijn man op het tapijt….En gelijk daarachteraan kwam onze meid al. De verloskundige heeft nog gezegd zuchten zuchten..en ik deed een poging maar mijn lichaam was er zo duidelijk klaar mee dat het gewoon doorging. En zo kwam Macy op de wereld midden in een stort bevalling van 20 minuutjes. Ik heb alleen meegeperst voor de schouders verder niet. en wonder boven wonder ook maar 1 hechting. De verloskundige en de kraam haden nog nooit zo’n bevalling meegemaakt. Nou ik ook niet. Oke vorige bevalligen waren ook snel maar omdat de vliezen geprikt werden gewoon op bed bevallen en niet deze gekheid en paniek. Gelukkig is alles goed gegaan en stond ik binnen een uur al heerlijk onder de douche. Kon mijn man de jongens gaan halen op de bso en konden we ons meisje haar naam geven. Die wilde we pas noemen als ons gezin compleet zou zijn dus ook de vk moest echt even wachten. 2 dagen later belde de vk op of ze langs mocht komen om na te bespreken. Het was dus echt een rare bevalling geweest. Goede afsluiting daardoor dat wel. Nu is ze alweer 13 dagen oud en ze is een zeer zoet kindje dat goed drink, slaapt etc etc. Wij zijn compleet.
