DE BEVALLING VAN MARJAN
Anderhalf jaar geleden hebben wij een zoontje gekregen na een lange bevalling met alle toeters en bellen.
Maandag in mei 2013 was ik uitgerekend van ons tweede kindje en het was zondag. Nog geen baby onderweg te bekennen, geen slijmproppen of voorweeën. Nee, deze baby bleef net zoals haar grote broer nog 5 dagen langer zitten! Die dag nog heel ontspannen bij vrienden in de tuin gebarbecued en voordat we gingen slapen vertelde ik mijn man nog wat ik de volgende dag allemaal moest doen. Om 00.30 slaakte mijn zoontje een gil (was een droom en zonder dat ik ernaartoe hoefde sliep hij alweer). Ik stond toch even op om naar de wc te gaan en bij het omhoog komen voelde ik al wat vocht langs mijn benen lopen… Shit, dacht ik meteen! Niet nu! Ik heb nog zoveel te doen.
Ik vertelde het wel aan mijn man en we besloten het te negeren en hoopten dat het nog wel even zou duren… Snel weer liggen, licht uit en slapen.
Toch begint er dan een soort adrenaline door je heen te gaan en gaat je koppie ratelen. Dus na een half uur zei ik: ‘Zullen we toch maar even naar de verloskundige bellen?’
Toen ze even later kwam waren de weeën al goed op gang gekomen en bleek ik al op 4 cm te zitten.
Gezien mijn ervaring van de vorige keer was er totaal geen paniek, dit kon zo nog twee dagen gaan duren.
‘Toch even naar het hartje luisteren’, zei de verloskundige. Ze hoorde een klein ruisje en wilde het laten checken in het VU. ‘Wie komt er op jullie zoontje passen’, vroeg ze?
Oh ja, shit. dat was mijn moeder inderdaad die 50 km verderop woont. Dit zat niet in de planning, want ik zou haar voorbereiden als ik gerommel voelde en dan zou ze op voorhand al komen slapen!
Mijn moeder uit haar slaap gebeld of ze wilde komen zodat onze zoon niet alleen zou zijn. Zij natuurlijk gelijk in paniek! En dan weet je al dat door die stress die zij dan heeft alles alleen maar weer langer gaat duren… Maar je gaat ook niet de buurvrouw met drie kinderen op zondagnacht wakker bellen..
Toen ik ophing ging het in een keer wel heel snel en de ene na de andere wee volgde elkaar op.
Uiteindelijk wilde de VK perse meteen vertrekken naar het ziekenhuis. Mijn moeder was inmiddels onderweg en bij ons binnen tien minuten. We besloten om ons zoontje voor tien minuten alleen te laten.. Best een lastige beslissing was dat en ik werd gestrest van de verloskundige doordat ze zo direct weg wilde… Er zal toch niets aan de hand zijn?
Wij met best wat snelheid naar het VU, wat gelukkig maar 1 kilometer verderop zit. Meteen aan de apparaten en de weeën bleven maar sneller en sneller komen. Gelukkig bleek er niets aan de hand te zijn met het hartje.
Toen…. belde mijn moeder naar mijn man met lichte paniek dat ze de sleutel niet in het slot van onze voordeur kreeg! Dit meen je toch niet! Ik lag middenin mijn bevalling!
Maar je moet de deur helpen open doen, dus ging mijn man met gierende banden op en neer naar ons huis om haar binnen te laten. Gelukkig merkte ik weinig van dat hij tien minuten weg was en gelukkig stak er niet iemand over om half 3 ‘s nachts… Want met 120 km/h door Amsterdam is niet echt veilig!
Bleek overigens later (na een week durfde ze het pas te zeggen) dat mijn moeder van de stress met een verkeerde sleutel had geprobeerd de deur open te doen. Ze voelt zich er tot de dag van vandaag nog schuldig over! En wij maken er natuurlijk nog vaak grappen over 😉
We waren bij het VU gebleven. Meteen gilde ik het uit dat ik een ruggenprik wilde, want dit sloeg echt nergens op dit gevoel. Zo snel en heftig waren de weeën… Uiteindelijk is die gezet, maar natuurlijk weer verkeerd waardoor ik alle weeën in mijn zij en bovenbenen heb gevoeld. Denk dat zonder beter was geweest!
Om 05.18 werd onze gezonde dochter geboren. Dit was echt zo super snel! Zeker aangezien ik met de vorige ongeveer 3 dagen bezig ben geweest….
Een snelle bevalling is natuurlijk super fijn, ik was al om 09.00uur thuis. Maar had iemand mij kunnen vertellen dat je dan nog 3 dagen mega naweeën hebt? Ik weet niet wat je nou liever kan hebben uiteindelijk…
Maar goed mijn tip is dus om iemand in de buurt standby te hebben voor je kinderen als je gaat bevallen…
Elke maand plaatsen wij een nieuw bevallingsverhaal. Wil jij ook het bijzondere verhaal over jouw bevalling vertellen, mail ons dan.
