De bevalling van Hiske
S ochtends had ik buikpijn bij mijn tweede voldragen zwangerschap. Ik dacht direct aan voorweeën. Ik downloadde een app om alles te registreren.
Bij de eerste was ik 41,5 week en werd alles opgewekt. Nadat alles opgewekt stabiel was, was de kleine er binnen 2/3 uur.
Met die gedachte belde ik na een tijdje de verloskundige om informatie in te winnen. Die gaf aan dat als ik twijfelde dat ik mijn man naar huis moest bellen. Echter was dat niet het advies waarvoor ik belde. Ze gaf aan dat ze ook dacht dat het voorweeën waren, gezien de geschiedenis en onregelmatigheid. Ze gaf aan als het door zet merk je het wel.
Ik gaf bij mijn zus aan dat ik die kant op wilde komen zodat de kleine meid, die ik om 12 uur op moest halen van de peuterspeelzaal, lekker kon spelen.
Mijn zus bood aan dat ze onze kant op kwam dan kon ik lekker op bed liggen. Goed plan. Rond 3 uur half 4 was ze er en ging ik naar boven. Eerst in bad. Ze zeggen dat dat fijn is, ik had daar niets te zoeken, dus ging er al vrij snel uit.
Ineens werd alles wel veel heftiger en gaf ik dat aan bij mijn zus en bij mijn man (die ging direct alles overdragen).
Ik zag 1 klein druppeltje bloed toen heb ik direct tegen de verloskundige gezegd dat ze moest komen. In die tussentijd waren de weeën een heel klein uurtje redelijk stabiel, maar vaak niet langer dan 1 tot 1,30 minuut.
Ineens stond de tijd stil. Alles duurde lang en bij mij ging het razendsnel. Mijn man kwam binnen en mijn zus vroeg net hoe het ging. Ineens voelde ik de baby letterlijk komen. Mijn zus moest wel kijken of dat klopte.
Mijn man belde de verloskundige en mijn zus riep nog “zeg maar dat ze persweeën heeft”.
Mijn man moest van alles klaar leggen, maar op het moment dat de verloskundige in de straat was had hij het weer opgeruimd in de tas in de veronderstelling dat we nu nog op pad gingen maar het ziekenhuis….
In de tussentijd was mijn schoonmoeder er binnen 5 minuten om onze meid op te halen (toen wisten we niet dat het 5 min later klaar zou zijn).
En de man van mijn zus kwam hun kleine ophalen, want extra vrouwenhanden kwamen erg van pas.
Toen de verloskundige er was heeft ze binnen 5 minuten alles klaar gelegd en binnen 2 puffen en maximaal 5 min lag er een gezond kindje op mijn buik.
Extra bijzonder was dat mijn zus er ineens bij was, dit terwijl zij hun kindje bij 18 weken heeft verloren. Haar vriend kwam binnen bij het eerste huiltje. Dus het leek dat het zo moest zijn. Leven en dood troosten elkaar. Hoe bijzonder en achteraf ondenkbaar mooi.
Helaas moest er toch nog een ritje gemaakt worden naar het ziekenhuis ivm hechten. Onder narcose is alles netjes in orde gemaakt en heb ik er 0% last van gehad.
Uniek, ondenkbaar maar wonderbaarlijk mooi.
Reageer op artikel:
De bevalling van Hiske
