DE BEVALLING VAN EVA
27 september 2016: Bij de laatste check van 39 weken zwangerschap begon de bevalling een beetje. Tijdens dit laatste consult werden er sporen van eiwit in mijn urine gevonden en werd ik vervolgens vriendelijk verzocht naar een van de verloskamers te gaan om aan de monitor te gaan liggen. Pre-eclampsie, oftewel zwangerschapsvergiftiging had zich ontwikkeld.
Er werd mij verteld dat ze de volgende ochtend de bevalling zouden gaan inleiden.
Na een lekker nachtje in het ziekenhuis mocht ik om 9:00 uur naar de verloskamer waar ze mij een gel toediende die ervoor zou gaan zorgen dat de weeën op gang komen. Ik voelde me nog super en had er zin in!
Na een uur of 3/ 4 werd deze gel nogmaals toegediend, aangezien er nog geen echte voortgang was geconstateerd (een trouwens zeer onprettige ervaring).
Langzaam maar zeker kwamen de weeën op gang en om omstreeks 20:00 ‘s avonds begon ‘t best ongemakkelijk te worden. Het wegpuffen was begonnen. Alles werd toch een beetje te heftig om 1:00uur ‘s nachts dus werd er een anesthesist gebeld om een ruggenprik te geven. Deze mevrouw kwam om 3:00 uur mij uit m’n lijden verlossen en verzekerde me dat ik nu lekker kon gaan slapen om wellicht in het begin van de ochtend te kunnen gaan persen, aangezien ik al 7 cm ontsluiting had.
Maar wat een deceptie, oké de scherpe randjes waren er vanaf maar ik voelde ineens een vervelend drukkend gevoel bij mijn billen, dus het wegpuffen kon weer beginnen.
Een paar uur later om 8:00 uur de volgende ochtend, kwam de gynaecoloog en constateerde dat de baby haar hoofdje had gedraaid en het nu een sterrenkijker positie had aangenomen. Ook de ontsluiting was nog lekker blijven hangen op 8 cm.
Er werd mij een keuze voorgelegd, of nog een keer twee uur proberen met gel of naar de OK waar ik een keizersnede zou krijgen, ik was er vrij snel uit…een keizersnede graag!
En 26 september 2016 om 9:26 uur werd uiteindelijke onze gezonde dochter geboren!
