Dagboek van een kraamheks 33
Dagboek van een kraamheks 33
Weer een nieuw verhaal van onze leukste kraamheks: José van Det
Pas geleden was ik bij een gezin waar, drie dagen voor de bevalling, oma overleed. Ze was al een tijdje ziek dus het kwam niet heel onverwacht, maar tóch, in zo’n kraamweek is het wel heel dubbel. Verdriet en geluk hand in hand…
Voor de kraamvrouw was het geen optie om de uitvaart van haar schoonmoeder bij te wonen, ze was zes dagen geleden bevallen (wat ook al niet helemaal volgens verwachting verliep) en de baby was nog niet op temperatuur en gewicht. Buiten dát was het 2x 1,5 uur rijden én een kerkdienst met begrafenis en daarna nog een koffietafel. Dat was, hoe graag ze het ook zou willen, geen doen.
Het oudere zusje (3,5 jr) werd natuurlijk ook verteld dat oma was dood gegaan en wat dat betekende en vader besloot alleen met haar naar de uitvaart te gaan.
Die week werd haar regelmatig verteld wat er allemaal zou gebeuren die dag. Dat er in de kerk een meneer zou gaan praten en dat zij dan samen met haar neefjes en nichtjes een kaarsje mocht aansteken bij de kist.
Ze had al een tekening gemaakt, die bij oma in de kist mocht. Ze leek het prima te begrijpen allemaal.
De morgen van de uitvaart kreeg ze een mooi jurkje aan.
Een tasje met wat tekenspullen voor als het allemaal wat te lang zou duren, pakje drinken, wat gezonds om te snoepen, wat extra kleertjes, afijn, ze gingen gepakt en gezakt op weg.
Voor ze de deur uitgingen zei vader tegen haar: “Weet je wie er straks ook zijn? Je neefjes en nichtjes!” Waarop zij vroeg: “Zijn die ook dood?”
Soms denk je dat ze het snappen…
José van Det
www.kraamheks.nl
Lees ook:
