Dagboek van een kraamheks 16
Dagboek van een kraamheks 16
Kraamverzorgende José van Det schrijft wekelijks over wat haar bezig houdt en wat ze mee maakt. Hier het volgende verhaal van kraamverzorgende José van Det.
Kraamheks
Toen ik mijn eerst geschreven column in de kraamverzorgenden Facebook groep mocht plaatsen kreeg ik veel lieve reacties.
Ik kreeg ook een paar keer de opmerking waarom ik mijzelf de ‘kraamheks’ noem, want zo kwam ik niet over in het verhaal. Er was zelfs een ‘collega’ die vond dat ik er beter ‘kraamengel’ van kon maken. Nou…dat is teveel eer, ik schrijf ook wel eens iets niet zo aardig.
Maar ooit was ik bij een gezin waar een zus die maand ervoor bevallen was en een niet zo aardige kraamverzorgende had die zij steevast ‘de kraamheks’ noemde. Ik vond dat wel een grappige benaming, zeker omdat ik af en toe ook de kraamheks mág zijn!
Zoals in dit gezin, waar moeder eigenlijk niet durfte in te grijpen toen opa, die op visite kwam, de baby direct uit haar handen trok en er luidkeels tegen ging praten. Vervolgens drie uur bleef zitten terwijl de ouders allebei doodmoe waren.
Dit gebeurde nadat mijn werkdag erop zat, dus ik kon niet ingrijpen.
Straks komt opa weer en dit keer ben ik er nog!
Dus mama houdt haar baby lekker zelf vast. Ik zorg voor de beschuit met muisjes en de koffie en zorg dat ze na een uurtje weer aanstalten maken om op huis te gaan en zo niet, dan is de vraag van moeder: ‘heb je vanmorgen haar temperatuur nog gemeten?’ voor mij het teken om in te grijpen!
Ik kan me er nu al op verheugen want mijn zorg voor moeder en kind (en partners natuurlijk) is voor mij belangrijker dan het feit dat de kraamvisite mij aardig vindt!
Ja, soms ben ik een kraamheks, en dat vind ik heerlijk!
José van Det
