Dagboek van een kraamheks 21
Dagboek van een kraamheks 21
In de kraamzorg weten we al jaren dat baby’s niet te plannen vallen. Dat wil zeggen, de geboorte er van. Het schijnt dat maar 5% van alle baby’s op de uitgerekende datum komen. 95 % komt dus wanneer hij of zij er zin in heeft. Namens de kraamzorg: Bedankt!
Hoe vaak ik bij vaders van een eerste kind de uitgerekende datum van de baby met grote rode letters op de kalender heb zien staan, met daarachter het woord ‘VAKANTIE’…
Punt 1: ik denk dat je die moet verzetten. Punt 2: ik zou het geen vakantie willen noemen.
Maar ik ben ook wel eens ergens geweest waar de babykamer nog niet klaar was omdat de baby te vroeg kwam! Was maar drie dagen, maar tóch…
Zo rond sinterklaas uitgerekend zijn van nummer drie is ook best lastig, zoals in ‘mijn’ gezin afgelopen jaar. Deze ouders hadden het al druk genoeg met de baby, haar broer en zus, borstvoeding enz. dus toen de oudste, na het zien van het sinterklaasjournaal, naar zijn moeder liep en verkondigde dat die mevrouw op de tv had gezegd dat er weer schoenen gezet mochten worden, zag ik even paniek! Huh? Sinterklaas? Schoenèn?
Natuurlijk had moeder al wat kleinigheden in huis gehaald, maar voor haarzelf én man én kraamverzorgster, daar had ze geen rekening mee gehouden! Maar dat was volgens de kinderen wél de bedoeling, want die mevrouw op tv zei: “iedereen”!
Toen ik de volgende morgen binnenkwam kwamen ze gelijk naar me toe gerend terwijl ze riepen: “Sinterklaas is geweest! Iedereen heeft een cadeautje, jij ook (een reep Tony, héérlijk! Dank u sinterklaasje!), en zwarte piet was stout geweest, want die had van papa’s marsepein gegeten!”
Toen ze naar school waren kreeg ik het hoe en waarom te horen:
Omdat ze niets voor zichzelf en haar man had gekocht deed moeder maar een pakje uit de kraammand van oma in haar schoen (bleek later babyzeep te zijn, maar dat viel de kinderen niet op) maar voor haar man…?
Ineens bedacht ze dat hij bij het boodschappen doen een varkentje van marsepein gekocht had, dus die werd snel ingepakt.
Toen vader later die avond de keukenkast indook op zoek naar zijn marsepein en hoorde dat deze in zijn schoen zat, begon de slapeloze nachten en drukte zijn tol te eisen. Néé, hij wilde geen koekje bij de koffie, hij wilde marsepein!!! Het varkentje moest eraan geloven. Na een paar happen had hij toch spijt en pakte het restant weer in… En de volgende morgen met een stalen gezicht Piet de schuld geven!
Laat Dieuwertje dáár eens wat aan doen bij het sinterklaasjournaal, aan die brutale Pieten…
José van Det
