Borstkanker gen
Borstkanker gen
Onze leukste kraamheks vertelt haar persoonlijke ervaringen. Dit keer over een kraamvrouw met het borstkanker gen.
Eergisteren werd ik gebeld door de planning of ik een dagje eerder wilde starten. Dit keer geen explosie van geboortes, maar van zieke collega’s. Nu is flexibel zijn iets wat elke kraamverzorgende wel is en ik had niet echt iets belangrijks dus besloot eerder te beginnen.
Die zelfde avond belde mijn collega die de opstart gedaan had, voor de overdracht:
Tweede kindje en bij de eerste was de borstvoeding niet gelukt, baby snapte niet helemaal wat ze met de borst moest, dus moeder had vijf maanden gekolft . Ik kreeg door dat het slagen van de borstvoeding een van de belangrijkste speerpunten zou zijn die week want weer zolang kolven was geen optie. Nee, dat kon ik mij voorstellen met al een kindje rondlopen. Toen mijn collega na de opstart naar huis ging had de baby nog niet bij haar moeder gedronken, omdat ze nog wat misselijk was dus of deze baby het wel zou snappen bleef een verrassing.
Met de wetenschap dat de oudste de borst weigerde, en deze nog niet gedronken had, kwam ik aan bij het gezin.
Toen ik de slaapkamer in kwam zag ik een stralende kraamvrouw! Geen oog dichtgedaan die nacht, maar de baby had wel aan één borst gedronken! Makkelijk ging het niet, maar omdat dat met de oudste nóóit gelukt was, heerste er nu grote euforie.
Die morgen probeerde we de ander borst ook maar helaas, dat lukte niet. Maar ik merkte gelukkig wél dat ze écht graag borstvoeding wilde geven.
Want dat kom ik meer tegen, moeders die 100% voor de borstvoeding willen gaan en die, op advies van de verloskundige, lactatiekundige en mij, gaan kolven om de borstvoeding op gang te brengen en de volgende morgen dan vertelden dat ze maar één keer gekolft hebben omdat…en dan kwam de reden: vermoeidheid, visite, geen zin of geen nut want er kwamen maar drie druppels uit, enz…
(Gelukkig is het merendeel van de kraamvrouwen niet zo hoor, maar het zijn vaak de uitzonderingen die blijven hangen in mijn geheugen.)
Maar deze moeder had een paar weken ervoor al een lactatiekundige geconsulteerd en we besloten om deze direct maar weer te bellen. Gelukkig kon ze de volgende morgen al komen.
Tijdens het consult lukte het de lactatiekundige om de baby nog wel iets beter aan te leggen. Maar ook met de ander borst ging het niet heel soepel. De lactatiekundige opperde dat het helemaal niet erg was om alleen maar uit één borst te voeden. Maar dat ze wel verschil in borsten zou krijgen, de niet producerende zou slapper dan de andere borst worden.
De meeste vrouwen zouden dat niet leuk vinden, twee verschillende borsten, maar de reactie van deze moeder was dat het haar absoluut niet kon schelen!
Ze vertelde dat zij het erfelijke borstkanker gen had waardoor vroeger of later haar borsten geamputeerd zouden worden en dat ze het belangrijk vond dat haar borsten in ieder geval een doel hadden gehad in haar leven!
Ze had het feit dát ze het gen had, inmiddels al verwerkt, dus het werd geen zwaar gesprek. We gingen er verder niet op door maar ik vond het wel heftig en moest toch even slikken…
Want dit was toch wel de beste reden om je voor 200% voor de borstvoeding in te zetten!
En hoe mooi borsten ook kunnen zijn, uiteindelijk is het geven van borstvoeding wel hun functie (of je ze ervoor wil gebruiken is ieders eigen keus) en wat zou er dan ‘mooier’ zijn dat als er ooit een borstamputatie volgt, ze in ieder geval hun doel hebben bereikt.
Ik hoop voor deze moeder dat het nooit zover zal komen omdat ze voor die tijd een borstbesparend alternatief gevonden hebben.
Aan mij zal het niet liggen, ben al sinds jaar en dag vrijwilliger én donateur van het KWF.
José van Det
www.kraamheks.nl
Lees ook:
Open en eerlijk over borstvoeding
Verboden te zeggen tegen een moeder
