Bevallen van een dood kindje
Bevallen van een dood kindje
Lieve iedereen die de moeite neemt om dit verhaal te lezen, het is geen leuk verhaal, maar helaas is het bij mij wel gebeurd en kan dat nu eenmaal gebeuren.
Zonder dat ik het wist was ik heel snel zwanger van mijn derde kindje. Ik kwam er pas heel laat achter, maar was dolblij.
De echoscopie het meteen in de gaten..
Afgelopen week had ik een echo met 17 weken. Mijn man en ik waren samen, we hadden er veel zin in. Misschien dan toch een meisje na onze twee jongetjes. Inmiddels kunnen we echo’s wel ‘lezen’. We zagen het meteen. Geen beweging, helemaal niks. Ik kreeg het ijskoud, de echoscopiste had het ook meteen inde gaten (niet zo raar). Ze vertelde me voorzichtig dat de baby niet meer leefde.
Op een natuurlijke manier bevallen
Het kindje moest via de natuurlijke weg op de wereld komen, ik moest bevallen. Wat is dat verschrikkelijk. Ik was natuurlijk al twee keer bevallen, maar dit is echt anders. Je hebt dezelfde pijn en gevoelens, alleen doe je het nu niet voor de juiste reden.
Zo klein, zo mooi, zo perfect: hoe kon dit waar zijn?
Zaterdag avond om 22:23 uur ben ik bevallen van ons dochtertje Vlinder. Zo klein als ze was, ze was zo mooi en perfect. Helaas heeft ze het niet gered, geen idee waarom maar dat gaan ze onderzoeken. Ik voel me schuldig naar Vlinder, heb ik iets verkeerds gegeten, gedaan? Ik kan me niks bedenken, maar toch gaat het steeds door mijn hoofd.
Enorme drang om opnieuw zwanger te worden
Ondanks dat de zwangerschap niet was gepland, heb ik nu al de drang om opnieuw zwanger te worden. Ik mis Vlinder iedere seconde van de dag en denk dat met het zwanger worden deze pijn misschien kan worden verzacht. Mijn man durft het niet aan, hij wil er niet eens over praten. het is natuurlijk allemaal erg pril, maar mijn gevoel zegt dat ik dit wil. Eerst natuurlijk de uitslagen afwachten.
Kan iemand mij vertellen dat ik hier ooit overheen kom?
Liefs van een verdrietige moeder
