Dit gebeurt er met je kind als jíj teveel achter je telefoon, iPad of computer zit
Hoe beeldschermgebruik van ouders de ontwikkeling van kinderen kan belemmeren
Komt de volgende situatie jullie bekend voor?
Kind: “Mam, kun je me even helpen?”
Jij: “Ja, geef me 1 minuutje”
1 minuut later
Kind: “zeeeesssstigggg… het minuutje is voorbi!j”
Jij: “Ik kom zo, ik moet even dit berichtje aftypen.”
3 minuten later
Jij: “ Okay… wat moet ik doen?”
Kind: “Laat maar, ik heb mijn eigen billen zelf al afgeveegd…”
Of iets in die trant.
Nog even een mailtje aftypen, nog even de inbox screenen, nog even een reactie in die groepsapp plaatsen, nog even gluren op Instagram of Facebook, nog even dat artikel aflezen, nog even de laatste updates van het nieuws checken…
We roepen wel dat iPads en smartphones – of beeldschermen in het algemeen – slecht zijn voor kinderen en dat zij er niet te lang op mogen zitten, en dat klopt ook, maar dit geldt net zo goed voor ons, de ouders. Want wij kunnen er ook een potje van met z’n allen.
Een moeder achter de kinderwagen met één hand aan de ‘wagen’ en in de andere hand haar telefoon, een spelletje spelen met een kind maar onderbroken worden door een telefoontje dat écht even opgenomen móet worden; wie kent het niet?
Niet alleen de hoeveelheid tijd die een kind achter de schermen zit heeft nadelige gevolgen voor de ontwikkeling, ook de hoeveelheid tijd die ouders achter hun scherm zitten heeft nadelige gevolgen voor de ontwikkeling van een kind. Er is zelfs een term voor: technoference. Wat betekent: continue onderbrekingen in relaties als gevolg van technische apparaten. En die continue onderbrekingen als gevolg van technisch apparatuur zorgen ervoor dat een kind emotioneel ‘verwaarloosd’ wordt.
Okay, dat ‘verwaarlozen’ klinkt misschien wat heftiger dan bedoeld, maar toch, onderschat het effect van ons eigen beeldschermgebruik niet.
Er is door een groep psychologen onderzoek gedaan naar het effect van ons schermgebruik op de ontwikkeling van kinderen en daaruit is gebleken dat er sinds de komst van al die vernuftige apparatuur minder écht en intiem contact is met onze koters. Minder vaak oogcontact, minder vaak een oprechte lieve blik (of desnoods een boze blik) waaruit blijkt dat we onze kinderen écht zien en horen. Dat is zo belangrijk voor kinderen, aangezien écht contact hormonen aanmaakt die een kind een goed gevoel geven en gelukkig maken. Oprecht en intens emotioneel contact zorgt ervoor dat een kind zich op zowel emotioneel als intellectueel vlak beter ontwikkelt.
Het tegenovergestelde is ook bewezen: als ouders teveel in hun scherm zitten en nauwelijks oog hebben voor hun kinderen zullen die kinderen meer onaangepast gedrag vertonen, sneller driftaanvallen krijgen, met meer emotionele problemen kampen en sneller hyperactief gedrag vertonen. Die kinderen voelen zich namelijk genegeerd en dat heeft dan weer een negatief effect op de emotionele en intellectuele ontwikkeling.
Hoewel we ons eigenlijk allemaal stiekem wel bewust zijn van het feit dat we onze kinderen kost wat kost voor technisch apparatuur moeten laten gaan, is en blijft het zo moeilijk om de verleiding te weerstaan om toch nog éven zakelijk of sociaal snel te reageren; we weten het. Toch was het lezen van dit onderzoeksverslag voor ons wel een wake-up call.
Het gevolg: we beloven plechtig thuis de telefoon weg te leggen en 100% aandacht te geven aan onze kinderen. Uiteindelijk is niets zó belangrijk dat het niet tot morgen (of een paar uur later) kan wachten, toch?
In lijn hiermee:
iPhones gevaarlijk voor de gezondheid van kinderen
